Heimilisritið - 01.02.1948, Blaðsíða 60

T gistihúsinu eru tvær manneskj-
ttr sem hefðu ástæðu til að óska,
að Arlenu Marshall væri rutt úr
vegi — en það eru konur“.
Weston spurði:
,,Kona Redferns er líklega
önnur þeirra?“
,,Já, það er Iiugsanlegt að frú
Rgdfern befði haft hug ;i því
að myrða Arlenu. Og það má
segja ao hún hafi haft ástæðu
til þess. Eg held ekki að hún
væri ólíkleg til að fremja morð,
en varla á þennan hátt. Raunar
held ég þó, að þrátt fyrir af-
brýðisemi og þessháttar, sé hún
ekki blóðheit kona. Þar að auki
liefði hún varla krafta til þess.
Hún hefur smáar hendur . .
„Nei“, sagði Weston, „það er
ekki kona sem liér hefur verið
að verki".
Colgate yfirlögregluþjónn
sagði:
„Maður ga'ti hugsað sér þá
skýringu., að * frú Marshall
hefði. áður en hún liitti Red-
fern. staðið í nánum kunnings-
skap við annan mann — við get-
Uin kallað hann X. Hún svíkur
X vegna Redferns. X fyllist heift
og/fer á eftir henni, felur sig ein-
hversstaðar hér i nágrenninus
laumast að Iienni — ja -— það er
hugsanlegt“.
Weston sagði:
„Já hugsanlegt er það. En ef
svo er, ætti að vera hægðarleik-
58
ur að fá sannanir fyrir því.
Sennilega hefur hann þá komið
á bát, sem hann hefur fengið lán-
aðan. Þér ættuð að rannsaka
það“.
Hann sneri sér að Poirot.
„Hvernig lízt yður á skýringu
CoIgates?“
Poirot svaraði:
„Mér virðist hún byggð á
nokkuð lausum grundvelli. Eg á
bágt með að ímynda mér þenna
heiftarfulla rnanh . . .“
„Menn urðu vitlausir út af
henni; hvernig er með Redfern?"
sagði Colgate.
„Já-jú .. . samt sem áður .. .“
Colgate leit spyrjandi á hann.
Poirot hristi höfnðið. Hann
virtist áhyggjufullur.
„Það er eitthveri -atviði í
þessu, sem við höfum .:u>!;ilið",
sagði hánn.
SJÖTTI KAPÍTULI
I.
ÞEIR fóru að áthuga gesta-
bók hótelsins. Colgate las npj>
nöfn gestanna og sagði að ])\ i
Ioknu:
„Eg held að okknr sé óhætt
að ganga fram hjá Mnster-
mans- og Cowanshjónimum. Frú
Castle segir, að þau komi hing-
að á liverju sumri með börnum
sínum. Þau fóru öll út að sigla
HEIMILISRITIÐ