Heimilisritið - 01.02.1948, Blaðsíða 62

Heimilisritið - 01.02.1948, Blaðsíða 62
Wéstön spurði: „Vissi hún að hann ætlaði hingað?“ ,.Ekki segir hún“. Eftir stundarþögn liélt Poirot áfram: ,.H\-er er þá næst? Emily Brewster. Mér finnst hún dálítið hrvssingsleg. Hún hefur karl- mannsrödd og er, liggnr mér við að segja, all víkingsleg í fram- komu. Eg held annars, að hún sé bezta sál“. Weston mælti: ,,Þá er bara séra Stephan Lane eftir. Hver er hann?“ „Eg veit lítið um liann, en hann er talsvert óstyrkur á taug- unum. Mér liggur við að hala að hann sé ofstækismaðúr“. „Nú einh af þeim’“, sagði Col- gate. Weston sagði: „Þetta eru þá al!ir“. Hann leit á Poirot. „Þér virðist-vera þungt hugsandi“. „Já, sjáið þér til. Þegar frú M arshall fór af stað í morgun, bað hún mig um að segja engmn að ég hefði séð sig. Eg dró strax þá álvktun, að samband hennar við Iiédfern hefði leitt hana í ónáð hjá eiginmanninum. Eg á- leit að hún ætlaði að mæta Red- fem einhversstaðar, en \ ildi ekki láta manninn vita það“. Hann þagði um stund. „En-sko, þar skjátlaðist mér. Því maðurinn hennar kom rétt á eftir niður á ströndina, og spurði hvort ég hefði séð hana. Patrick Redfern kom rétt á hæla lionum og það leyndi sér ekki, að hann var að gá að henni. Þess vegna, vinir mínir, lilýt ég að spyrja sjálfan mig: hver var það, sem Arlena Mafshall jór til jund- ar við?“ Colgate sagði: „Það kemur heim við tilgátu mína. Einhver maður frá Lond- on eða .. .“ Hercule Poirot hristi höfuðið. „En, góði maður, samkvæmt tilgátu yðar átti Arlena Mars- hall að hafa svikið þennan mrrnn. Því skyldi hún þá gera sér slíkt. ómak til þess að hitta hann?“ Colgate spurði: „Hver haldið þér að það hafi veríð?“ „Það er nú cinmitt það sem setur mig í vanda. \’ið höfum nú lokið við að lesa nöfn hóteLsgést- anna. Það er miðaldra fólk — út- sláttarlaust. Hvern ætti Arlena Marsíndl að taka tramyfir Pat- rick Redfern? Það er óhúgsandi. Og J>ó fór l'nin af stað í þeim tilgangi að hitta einhvern — en það var ekki Patrick Redfern“. Weston sagði: „Þér lialdið ekki, að hún hafi viljað vera ein?“ Poirot hristi liöfuðið. „Moncheí- þér hafið auðsjá- 60 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.