Heimilisritið - 01.02.1948, Blaðsíða 24

„Mig skiptir engu, livað hún
muni kosta! Eg er enginn fáfeækl-
ingur, og ég er til með að borga
gífurlega fjárupphæð. Heldur
borgaði ég fimmtíu 'þúsund doll-
ara en að konan mín fengi hana
ekki, úr því hana langar svo
mj()g (il þessa. Konur eru nú eins
og þær eru, þegar um gimsteina
er að ræða, og konan mín er orð-
in veik af þrá“.
Cheniston var raunveruléga
með tárin í augunum, þegar
Iiann mælti þessi orð.
Fjölda perlur kornu til skjal-
mna af allskonar útliti, tegund-
um, litum ag stærðum, en engin
líktist — perlu raníunnar. —1
Hvorki París, Amsterdam eða
Kalkutta gátu látið slíka perlu í
té. Dag nokkurn kom loks há-
vaxinn Kínverji rambandi inn í
verzlunina með litla öskju uppi
í erinarvasanum —- fílalæins-
öskju, sem innihélt smáhlut. inn-
vafinn í rauðan sillupappír.
ITann skimaði ófrjálslega kring-
mn sig, og eftir að hann komst
að rann um, að hann var einn í
búðinni með Biron, tók hann
hlutinn frain og lagði liann öf-
an á flauelsábreiðu á borðinu.
Það var stór, perulöguð perla.
„Til sölu. Hvað mikið?“ sagði
hann lakónist.
Augu Birons glömpuðu af á-
nægju, þegar hann komst að
rauu um, að hér var um að ræða
jafninga perlu frú Chenistons.
. Abdul spurði má.nninn spjönin-
uin úr, en hafði ekki annað upp
úr því en það, að sá kínverski
hélt aftur til dyra með perluna
uppi í erminni.
Það var ógjörningur að fá
hann til að svara nokkrum
spurningum, en til ]x\ss að glata
ekki tækifærinu hringdi Biron
heint til frú Cheniston i Savov.
Haun hafði eklci séð hana mjög
lengi og hún gat vcrið farin
burtu eða háfa hætt við alltsam-
an, en ánægjuhlátur hennar, er
hún. heyrði fréttirnar, benti á
hið gagnstæða.
„Tvaupið hana. ICaupið hana.
Mig skiptir engu, hvað hún kost-
ar. — Manninn minn ekld held-
ur. Siias! Silas!“
Biron hevrði hana segja manni
sínum frá þessu ineð ofsagleði,
og síðan í símann: „Halló, heria
Biron! Maðurinn minn segir,
að þér skulið kaupa perluna.
Hann treystir því upp á æru vð-
ar og trú, að hún jaínist á x ið
mína. Hann segir, — hvað seg-
irðu, elskan? — hann segir yður
ao lcaupa hana á fjörutíu þúsund
dollara, — tíu þúsund sterlings-
pund, ef Kínverjinn vilji eklci
láta lnma fyrir niinna. Nú kemur
Iiann sjálfur til yðar undir eins
4og tekur með sér perluna“.
Kínverjinn slú til, þegar kom-
ið var upp í átta þúsund sterl-
22
HEIMELISRITIÐ