Heimilisritið - 01.04.1948, Qupperneq 54

MorfSiS i klettav&kÍEini
Framhaldssaga eftir Agatha Christie
(Einicaspæjariaa Hi-rcnlo Poirot, lögreglu-
sfjorinn Weston' cn{ Colgate yfirlögréglu-
Jijörm, eru að raunsalav morðict á Arlenu,
honu Keoineth MwshaUs. Peir liafa yfir-
he\Tt. Maxshall og I.indn dottur hans, sem
var stjúpdóttir humar látvnr. Nú cru þeiv
'að yfirheyra aifea ■ suaiaxhotelsius á
eynni; }>ar sem morðið ’.mr frainið. Hafa
]x*ir þegar ytirheyjt Patrick Kcdferu og
eru n.ú að yfirheyra .Christiue konu lians.
Að svo komnu hafa Jveir engan grunaðan).
„Þér fömð eíéki í sjöinn, fyrir
morgunverð?“ sptirði Poirot.
,.Nei, |).'tð kemitr sialdan fyr-
ír“, sagði httn brosancli. „Mér
jjyki’r of kait. a morgnana. Eg er
hálf kulsæl“.
„En maðwcmn yðar fer
snemma i bað?"
„Já, sei-sei".
,,Og frú Marshal] líka?“
Rödd Christine varð kulda-
leg. Hún sagði:
„Nei, frú IMar.sltal 1 var ekki
em af þeim, sem et’tt snemma á
ferli“.
,,Afsakið“, sagði Poirot, „þér
sögðust hafa farið inn til Lindu
Alai’shall. Um hvaða leyti?“
„Við skulum sjá — hálf níu —
eða rúmlega það".
„Var hún komin á fætur?“
„Já-já hún var ekki í herberg-
-inu, þegar ég kom inn, en kom
rétt á eftir. Hún sagðist hafa
farið í sjóinn“.
Poirot virtist hún verða hálf
vandræðaleg, og það setti hann
út af laginu.
„Nú, 'og svo?“ spurði Weston.
„Svo borðaði ég morgunverð.
Ao honum loknum tc>k ég mál-
arakassann minn, og við fórum
út“.
„Hvað var klukkan þá?“
„Ég held að hún háfi verið
rétt hálf-eliefu“.
„Nú, og hvert fóruð þið?“
„Við fórum til Gull Cove. Ég
fór að mála og Lmda fór í sól-
bað“.
„Hvenær fóruð þið þaðan?“
„Klukkuna vantaði þá fimmt-
án mínútur í tólf. Ég átti að
leika tennis klukkan tólf, og
þurfti að skipta um föt áður“.
„Voruð þér með úr?“
52
HEIMILISRITIÐ