Heimilisritið - 01.07.1948, Qupperneq 17

og veru er verkunin allt önnur.
Sjálfsgagnrýnin dofnar og sjálfs-
álitið eykst. Gagnrýnishæfileik-
inn minnkar og að lokum sleppa
með öllum hömlum. Þægind-
in, sem maður hefur fundið,
liverfa og kulda- og sársaukatil-
finning dofnar. Maður verður
gagntekinn notalegum yl og
heldur sjálfur, að maður hafi
krafta og hæfileika í ríkara mæli
en ella. I þessu ástandi er maður
öldungis handviss um að geta
ekið bíl og gert allt. milclu bet-
ur en alsgáður. Maður er „upp-
strammaður“.
En á meðan hafa hæfileikarnir
til að gera allt þetta minnkað,
meðan áfengismagnið í blóðinu
óx. Sálsýkisfræðignar hafa gert
fjölda tilrauna, sem sýna að
hverskonar starfsemi hrakar
brátt eftir að maður hefur neytt
áfengis jafnvel í rnjög smáum
stíl. Drekki maður til dæmis 1,8
sentigramm af viský, minnkar
sjónhæfnin til að greina sundur
mismunandi Ijós um meira en
einn þriðja hluta, eftir einn
klukkutíma. Með' minnisprófun
undir áhrifum mismunandi
áfengisskammta, þar sem menn
áttu að muna vísur, notuðu til-
raunapersónurnar tvisvar sinn-
um lengri tíma en í alsgáðu
ástandi. Hæfnin til að' leysa
stærðfræðidæmi minnkaði um
13%. Alyktunarskekkjur við
lausnirnar jukust um 67%. Og
þótt tihaunapersónurnar fyndu
ekki sjálfar til þreytu eftir að
hafa drukkið, sýndi tilraunaá-
hald að vöðvaafl þeirra var
lækkað um 10%.
Það er ekki einasta sjálfur
aksturinn undir áfengisáhrifum,
sem á svo mikinn þátt í bílslys-
um, heldur einnig minnkuð' við-
bragðshæfni og sannfæringin um
að maður aki betur en nokkru
sinni áður, og, að því er tekur til
fótgangandi manna, aukið skeyt-
ingarleysi í mikilli umferð. Með-
an á stríðinu stóð sýndu skýrsl-
ur um alvarleg bílslys, að um
20% af fullorðnum fótgangandi
mönnuin, sem létu lífið, voru
undir áhrtfum áfengis í meira
eða minna mæli, en aðeins 12%
af bílstjórunum, sem lilut áttu
að máli, höfðu neytt áfengis. Og
aðeins helmingur þeirra var ölv-
aður í venjulegum skilningi, og
aðeins fáeinir svo, að það sæist á
þeim að ráði.
Stundum lítur svo út að vissir
menn séu undanskildir þeirri
reglu, að áfengisneyzla lami
starfsemina líkamlega og and-
lega. Þeir vinna bæði betur og
meira, er þeir hafa drukkið, eink-
um þegar um keppni er að ræð'a.
Hér er ástæðan vafalaust sú, að
þeir eru svo haldnir ótta og van-
máttarkennd í alsgáðu ástandi,
að þeir eru fyrirfram dæmdir til
HEIMILISRITJÐ
15