Heimilisritið - 01.02.1949, Blaðsíða 31

í skápnum! Ég mun trúa þér og
aldrei opna þessar dyr“.
Greifynjan tók krossmarkið
og sagði:
„Ég sver það“.
„Talaðu hærra“, sagði eigin-
maðurinn, „og endurtaktu: Ég
sver við nafn guðs, að það er
ekki nokkur manneskja inni í
þessum skáp“.
Hún endurtók setninguna, án
þess að hika.
„Það er gott“, sagði greifinn
kuldalega.
Eftir augnabliksþögn tók
hann krossmarkið, sem var úr
íbenholti, innlögðu með silfri og
haglega útskorið, og sagði:
„Ég vissi ekki að þú ættir
svona fallegt krossmark“.
„Ég sá það hjá Duvivier, er
liafði keypt það af einhverjum
fanganum, sem fór um Vendóme
í fyrra“.
„Einmitt“, hreytti greifinn út
úr sér, um leið og hann hengdi
krossmarkið upp á nagla og
hringdi bjöllunni.
Rosalie svaraði hringingunni
merkilega fljótt, og þegar hún
kom inn í herbergið, flýtti greif-
inn sér á móti henni, leiddi hana
afsíðis og sagði lágt:
„Ég veit að Gorenflot langar
til þess að giftast yður og að að-
eins sökum fátæktar hafið þið
ekki gengið í hjónaband, og að
þér hafið sagt honum, að þér
viljið ekki giftast honum, fyrr
en hann hefur sett upp sjálfstæð-
an atvinnurekstur sem múrara-
meistari. Nóg um það! Farið og
finnið hann og segið honum að
koma hingað og hafa verkfærin
sín með sér. Varist að vekja
nokkra aðra í húsinu, sem hann
á heima í, —. auðna lians mun
verða drýgri en þið hafið þorað
að gera ykkur vonir um. Athug-
ið að fara af stað án þess að hafa
orð á nokkru, annars. . ..“ Hann
hleypti brúnum. „Takið minn
lykil“, sagði hann. Síð'an gekk
hann fram að dyrunum og kall-
aði með þrumuraust, „Jean!“
Jean, sem bæði var hesta-
sveinn hans og trúnaðarþjónn,
kom samstundis fram í ganginn.
„Farið í rúmin, öll“, sagði hús-
bóndi hans, en um leið gaf hann
Jean merki um að koma nær, og
bætti svo við: „Þegar þau eru
öll sofnuð — sofnuð skiljið þér
— skuluð' þér koma niður og
láta mig vita“.
Greifinn, er aldrei hafði litið
augum af eiginkonu sinni á með-
an hann gaf skipanir sínar, gekk
nú til hennar að arninum og
settist hjá henni. Hann sagði
henni frá óheppnni sinni í borð-
knattleiknum og hvað rætt hafði
verið í lestrarsal klúbbsins. Þeg-
ar Rosalie kom til baka, sátu
greifinn og lcona hans í innileg-
um samræðum fyrir framan ar-
HEIMILISRITIÐ
29