Heimilisritið - 01.06.1949, Blaðsíða 34

Tvö ljóð eftir Lárus S. Einarsson
UNNUSTAN VAKIR
Ég hvíli ein er mildur máni skín
og minnist þess er skeði í gær.
Ó, hvað er klukkan? Komdu fljótt til mín.
Ó, kysstu mig og ver mér nær.
Og lát mig attur finna arma bá,'
sem ungu hjarta veita fró.
A meðan Ijós og skuggar líða hjá,
við lifum það sem aldrei dó.
Því lífið, það er okkur enn í vil,
ef ástin fær að ráða um sinn.
Við heyrum hvorugt neinum tíma til
unz treður himinn bjartur morgunninn.
Ó, komdu fljótt, því klukkan hraðar sér
og kvöldið líður, bráðum nótt.
Ó, komdu strax, því glugginn opinn er,
en úti fyrir kyrrt og hljótt.
SOL
Ó, vina mín,
lít vorsins brá,
hve sólin skín
um sundin blá.
Ó, vina mín,
hve vorsól skín.
Við göngum flos
og grænku-tún
og glatt er bros
OG AST
og geislarún.
Ó, vina mín
hve vorsól skín.
Við setjumst móð
í mosabing
og kyssumst rjóð
við klett og lyng.
Ó, vina mín,
hve vorsól skín.
3?
HEIMILISRITIÐ