Heimilisritið - 01.06.1949, Blaðsíða 37

sjónleiki Austins, hlaut hann að
vera dauðleiður á ljóshærðu
kvenfólki.
„Þér eruð þegar afar ástfang-
inn“, hélt hún áfram. „Og þér
kvænist. Dökkhærðri stúlku. Nú
sé ég ekki meira“.
Tommy stóð upp örvilnaður
og gekk út úr tjaldinu. A því
var engirin efi, að' spákonan var
hæfileikum gædd. En það gat
ekki táknað nema eitt: Jenny
vildi hann ekki! Hún varð ótta-
slegin, er hún sá alvörusvipinn
á andliti hans, en hann kinkaði
aðeins kolli og ýtti henni inn til
spákonunnar.
Jenny rétti maddömu Aza
pening, sem hún tók upp úr mjó-
sleginni pyngju. Spákonan dró
sínar álvktanir, skoðaði lófann
á Jenny og setti kristalskúluna
fyrir framan hana.
„Þér dansið og syngið og leik-
ið gamanlilutverk“, sagði liún.
,„Þér hafið hæfileika og getið
komizt langt“.
Og svo var hið viðkvæma ást-
arvandamál eftir. Stúlkan virt-
ist fátæk, en var sjálfsagt metn-
aðargjörn.
„Þér giftizt. Ég sé yður sem
brúði, og ég sé tilvonandi eigin-
mann yðar. Hann er mjög rík-
ur“.
„En ég vil ekki ríkan mann“,
sagði Jennv grátklökk eins og
barn. Maddama Aza, sem ekki
var vön að ræða slíkt við við-
skiptavini sína, sagði afar móðg-
uð:
„Það er ekki hægt að breyta
örlögum yðar. En nú hafið þér
truflað mig. Eg sé ekki meira“.
Jenny flýtti sér út til Tommy.
„Hún sagði, að ég myndi giftast
ríkum manni“, stamaði hún. „En
það vil ég ekki . . .“
„Nei, þú vilt giftast mér, er
það ekki?“ sagði Tommy alls
hugar feginn.
„Jú, og svo bjóðum við þessari
andstyggðar tatarakerlingu í
brúðkaupið', svo hún geti séð,
hve vitlaus hún er“.
„Hm“, sagði Tomm.y. ,.Að
vissu levti verður þetta því mið-
ur rétt hjá henni. Ég er sonur
J. K. Austins, en það má eng-
inn vita, því að ég á að kynnast
faginu frá rótum, áður en ég erfi
leiklnísið og allt saman. En hún
sagði, að ég giftist dökkhærðri
CC
Jenny fleygði sér um háls hon-
um. „Elsku Tommv, það' gerir
ekkert til, þó þú sért ríkur, ef
þú vilt bara eiga mig eins og ég
er í raun og veru. Eg lét lita á
mér hárið, af því Austin vill ekki
dökkhærðar stúlkur“.
ENDIR

HEIMILISRITIÐ
35