Heimilisritið - 01.06.1949, Blaðsíða 9

Grein eftir
amerískan blaða-
mann.
-24 ARA (11)30):
Ljóshærð, óf ramfærin,
uppalin í klaustri og
engin skártkona, en hug-
djörf og prúð — Belg-
iska prinsessan. sem gift-
ist Umberto, hinu Iétt-
úðugu ítalska konungs-
efni.
42 ÁRA (1948):
Hálfbliud, sorgmædd
af niissi ástvina, þreytt
og bitur í garð ítalskra
stjórnmalamanna og að-
als. og ennþá 'ósátt við
manninn. sem hún elsk-
aði. ...
„Klukkan fjögur í fyrramálið“.
Klukkan fjögur fór hún um
borð í beitiskipið „Duca degli
Abbruzzi“ í Neapelhöfn. Dagur
var að renna, en íbúar Neapel-
borgar sváfu enn. Og er beiti-
skipið sneri stefni í áttina til
Portugal, athvarfs landflótta
þjóðhöfðingja, mælti drottning-
in beizkjulega:
„Hér með hefst útför Savoy-
ættarinnar“. Hin einmana prins-
essa hafði að lokum gefist upp
eftir ósigra og erfiðleika, sem að
höfðu steðjað. Hún beygði sig
íyrir örlögunum.
Sorgin hafði sótt hana heim,
löngu áður en hún giftist prinsi
af Sovoy-ættinni. Hún var
Marie José Belgíuprinsessa,
dóttir hins góða konungs Al-
berts, bjarthærð, af norrænu
kyni Saxen-Coburgara, en ítölsk
aðeins að eigin vali, en einlægu.
Það voru hin illu forlög ðlarie
José prinsessu, að ætt hennar og
síðar gifting liöfðu ekki fært
henni annað en sorg.
BEIMILISRITIÐ
7