Heimilisritið - 01.12.1951, Síða 4

„Það er enginn leikur að leika"
Viðtal við Bryndísi Pétursdóttur leikkonu
— fyrstu filmstjörnu íslands —
Þegar það sfurðist haustið 1946 að korn-
ung stúlka, flestum ókunn, hefði verið val-
in í eitt aðalhlutverka Jónsmessuntstur-
draums Lagerquists, þá hristu margir höf-
uðið og sögðu: ,JSIú er Lárus Pálsson loks-
ins orðinn alvitlaus". — A frumsýningunni
sannfœrðust gestir leikhússins þó strax um
að falleg vœri hún og aðlaðandi, en var
það þá annað og meira en Æskan sjálf,
ung og ósfillt, sem hló þarna við þeim,
Ijóshierð og hláeyg á hvítum kjól? Hvort
var þetta hún sjálf, unga og laglega af-
greiðslustúlkan í Tjarnarhtó, eða ný, reyk-
v'tsk leikkona í gervi Ceselu fáttekraheim-
ilisins? Var Lártts vitlaus eða geníal?
I leikslok var gátan ráðin. Lárus hafði
rétt fyrir sér. A þéssu kvöldi gaf hann
Islandi nýja leikkonu, Bryndtsi Pétursdótt-
ttr. —
Bryndís Pétursdóttir, leikkona.
Það er svo stutt siðan þetta gerðist, að
töfrar œskunnar eru Bryndísi enn eigin-
legir. Ennþá hlœr hún eins hjartanlega og ekkert vœri i heiminum annað en það,
sem unaðslegast er og Ijúft. Enn segir hún hiklaust það, sem henni hýr i brjósti,
eins og engttm gceti nokkurntima komið neitt það í httg, sem um þyrfti að þegja,
nema þegar hún talar ttm leikhúsið, þá verður hún varfærin, alvörugefin og stillt
— þá er hún allt í einu orðin fullorðin kona — listamaður. Og það er einmitt
þetta, sem heillar hina mörgu aðdáendur Bryndísar, að hún er hvorttveggja í senn,
ósfillt barn og fullþroskuð kona — listamaður — leikkonan ttnga, Bryndis Péturs-
dóttir.
Hvaðan eruð þér?
Ég er fædd að Vattarnesi við
Fáskrúðsfjörð, en kom hingað
fjögra ára gömul og síðan hef
ég átt heima í Reykjavík, svo að
ég er eiginlega austfirzkur
Reykvíkingur.
Námsferill?
Enginn, sem orð er á gerandi.
Ég var ekki nema tvo vetur í
Verzlunarskólanum. Það var allt
og sumt. Hvers vegna? Ég hætti
bara. Þér getið skrifað að ég
hafi ekki nennt að læra lengur,
2
HEIMILISRITIÐ