Heimilisritið - 01.12.1951, Blaðsíða 10

Hetjulund
Úrvalssaga eftir skáldkonuna Sheila Kaye-Smith.
— H. V. þýddi —
UT ÚR Sussex-héraði norð-
austanverðu gengur stór land-
tunga inn í Ivent. Þar er skóg-
lendi, og þeir skógar voru áður
nytjaðir við járnvinnsluna í
Sussex'. I skógunum glampar á
tjarnir, sem endurspegla sólar-
lag og sólaruppkomu. Þessir eik-
ar- og beikiskógar eru mjög þétt-
ir, og þar að auki er í þeim mik-
ill kjarrgróður af hesli, kastaníu
og víði, svo að í ljósaskiptunum
er orðið dimmt á veginum, sem
Hggur fram hjá litla húsinu henn-
ar Maríu Adis, áður en fullrokk-
ið er á víðavangi.
Þetta kvöld var hvorki rökk-
urskíma né tunglsljós, aðeins
voru nokkrir kvöldroðablettir á
dimmum skýjum yfir trjátopp-
unum. En þó að sjónar nyti ekki,
var liljóðglöggt í kvöldkyrrð-
inni. Það var logn og froststilla,
fyrstu haustfrostin í október, og
hvert hljóð varð greinilegt og
hvellt. Hundgá í Delmonden,
sem er langt í burtu, virtist vera
rétt hjá, og maðurinn, sem gekk
eftir veginum, heyrði fótatak sitt
bergmála eins og líkhringingu.
Öðru hvoru var hann að reyna
að læðast eftir vegarbrúnunum,
en þær voru grónar brómberja-
lyngi, og þegar það brast undan
fótum hans, varð brakið í því
næstum eins hátt og skarkið á
malarveginum. Auk þess var
þessi lvnggróður honum til taf-
ar, og honum var mikið í mun
að hraða sér.
Þegar hann kom móts við litla
húsið hennar Maríu Adis, dok-
aði hann við. Milli hússins og
vegarins var mjó grasflöt. Hann
læddist vfir hana og gægðist inn
um óbvrgðan glugga, en ljós var
inni. Hann sá, að María Adis
bograði yfir eldinum og var að
fást við pott eða ketil. Hann
hikaði og virtist á báðum átt-
um. Þetta var stór og beinaber
maður, rauðhærður og freknótt-
ur, auðsjáanlega úr verkalýðs-
stétt, en auðnulaus og örbjarga.
Sem snöggvast var eins og hann
ætlaði að opna gluggann, en
hann hætti við það og gekk að
dyrunum.
Hann barði ekki að dvrum,
heldur gekk beint inn.
8
HEIMILISRITIÐ