Heimilisritið - 01.12.1951, Síða 25

„Ég hugsa að raunverulega
ástæðan hafi verið sú, að hún
var í einskonar giftingaleik og
fannst gaman að skipta um eig-
inmenn”.
„Konan mín var óánægð og
lor að daðra við aðra menn.
Hún hafði enga löngun til þess
að hugsa um heimilið fyrir mig“.
Þessi ummæli benda til þess,
að konan hafi misskilið grund-
völl hjónabandsins. Þegar tál-
vonir hennar brustu, leitaði hún
nýrra ævintýra. Hjónabandið
varð ekki sá dans á rósum, sem
hún hugði. Er hún komst að
raun um, að maðurinn hennar
var engin ævintýrahetja, heldur
maður, sem gat orðið kalt, þurfti
að raka sig og tók dagblaðið eða
spil fram yfir að fara út og
dansa við hana, fór hún að svip-
ast um eftir öðrum, sem líktist
meira elskhuganum úr kvik-
myndunum. Hún finnur þessa
töfra, er hún kynnist nýjum að-
dáanda og tilbeiðslu hans á
henni. Dómgreind hennar á
þessum sviðum hefur ruglazt
svo, að hún gerir sér það ekki
Ijóst, að einnig liann muni fyrr
eða síðar verða ókarlmannlegur
maður, sem þarf að raka sig og
getur orðið kalt.
Þá er það vandamálið, sem
sprettur í sambandi við tengda-
fólk og ættingja. Tólf af hverj-
um hundrað karlmannanna
telja, að tengdaforeldrarnir eigi
sök á því, hvernig fór. Þeir segja:
„Við urðum að búa með fjöl-
skyldu hennar, og það var óvið-
unandi. Þau tóku hennar mál-
stað í öllu“.
„Konunni minni hafði verið
spillt með atlæti, og móðir henn-
ar skipti sér af öllu er okkur
varðaði, einkum eftir að hún
erfði svolítið fé?“
„Það var of margt tengdafólk.
Við vorum ung, fengum fallegt
brúðkaup, en fjölskylda hennar
reyndi ao skipuleggja allt fyrir
okkur og var næstum búin að
gera mig vitlausan“.
„Of mikil afskiptasemi tengda-
mömmu. Hún var alltaf yfir
okkur, þó að hún byggi ekki hjá
okkur“.
„Foreldrar hennar tóku allar
ákvarðanir fyrir okkur“.
„Faðir hennar gerði allt bet-
ur en ég — sagði hún“.
En á bak við orsakirnar eru
aðrar orsakir. Til dæmis skilur
kona við eiginmann sinn vegna
ótryggðar hans; en við nánari
rannsókn kemur í ljós, að kon-
an er kyndauf. Þá er sennilegt
að maðurinn hafi leiðst út í
tryggðarofin vegna þess, að eig-
inkonan gat ekki veitt honum
hamingju.
Svo er það „ósamkoinulag“,
sem ýmsir töldu vera orsök skiln-
aðarins. Þegar beðið var um
DESEMBER, 1951
23