Heimilisritið - 01.12.1951, Síða 26

frekari skýringu, voru þessi svör
m. a. veitt:
Fráskildir karlmenn:
„Við áttum bara ekki saman.
Við fórum í taugarnar hvort á
öðru. Eg var orðfár, en hún
mælsk og vildi aldrei þagna“.
„Við gátum alls ekki lynt
saman. Eg hugsa að við höfum
verið hætt að elskast. Hún hafði
ávallt á réttu að standa, en ég
ekki — a. m. k. fannst henni
það“.
„Hún drakk of mikið og við
skömmuðumst og slóumst“.
„Við vorum svo ólík að' því
er snerti aldur, reynslu, trúar-
brögð og uppeldi. Það var mikill
misskilningur“.
„Sífelldar deilur og rifrildi
bundu endahnútinn á það. Hún
var spillt af atlæti og aðeins 19
ára, og ég aðeins tvítugur. Við
vorum of ung til að giftast —
bara tveir krakkakjánar“.
„Við höfðum skiptar skoðanir
um hjónabandið. Hún var
hrædd við að eignast böm“.
„Hún vildi eiga heima í Texas
og ég varð atvinnu minnar vegna
að búa í New York. Við höfð-
um engin sameiginleg áhuga-
mál“.
„Viðskipti mín gengu illa og
ég aflaði ekki eins mikilla tekna
og fyrstu hjónabandsárin. Kon-
an mín vildi ekki sæta sig við
það heimili, sem ég gat boðið
lienni. Hún talaði urn að fara að
vinna, og við fórum bæði að
drekka og hættum brátt að þola
hvort annað“.
Fráskildar konur:
„Við gerðum okkur ljóst, að
við kærðum okkur ekki hvort
um annað. Við giftumst of ung".
„Hann drakk of mikið, var
óskaplega skapstór og hræðilega
afbrýðisamur, svo að ég gafst
upp á honum“.
„Ég giftist honum af þrjózku
og var ekki ástfangin".
„Eg var hrifnari af ýmsum
öðrum en manninum mínum.
Hann lét sig litlu skipta mennt-
un manna, klæðaburð eða lífs-
venjur. En ég tók mikið tillit til
þess. Maðurinn minn umgekkst
— ja, guð má vita hverja“.
„Hann var of gamall fyrir mig
og vissi ekki, hvernig hann átti
að koma fram við unga konu“.
„Ég giftist bara til þess að
geta látið mér líða betur. Ég var
aldrei neitt hrifin af honum,
heldur þráði ég það eitt að kom-
ast að heiman“.
„Hann kom fram við mig eins
og ambátt. Hann átti ekkert á-
hugamál nema peninga“.
„Ég hugsa að það hafi verið
mér að kenna. Mig langaði allt-
af til að fara út, en hann var
heimakær. Ég var ekki gefin fyr-
ir heimilisstörf — og er ekki
enn“.
24
HEIMILISRITIÐ