Heimilisritið - 01.12.1951, Page 30

lagið', sein hafði aðalstöðvar í
London.
Kvikmyndafélagið hafði þá
trú, að í hitabeltislandinu
Queensland hlyti að vera margt
gott að mynda. Inni milli skógi-
klæddra fjalla hlutu að vera
rústir gamalla námubæja, og
fljótin voru full af stórum krókó-
dílum og öðrum ófreskjum.
Félagið hafði gefið Denham
skipun um að taka myndir af
öllu, sem almenningur gæti haft
áhuga á, og Dan Moyne með
sitt skoplega andlit og gaman-
sama bros gat verið til mikils
gagns, ef Denham fengi tækifæri
til að koma einhverju skoplegu
inn í sorgarleikina-----
Hægra megin við Denham var
heilt net af árkvíslum, og á
bökkum þeirra uxu mangotré
með stör á milli. Þögnin var svo
djúp, að það orkaði óþægilega
á taugarnar.
Allt í einu greindi Denham
raddir bak við næstu sandöldu.
Ein röddin virtist nálgast, og
hún hækkaði í kjökrandi
hræðsluóp, og jafnframt heyrð-
ust stafshögg á nakinn líkama.
Með sjónaukanum skoðaði
Denham Htinn ræktaðan blett
við jaðarinn á kjarrinu. Lítill
kofi stóð við ós einnar kvíslar-
innar, og bak við kofann sá hann
hvíta fjöru, þar sem kúluhöfð-
aður Ivínverji stóð og veifaði
bambusstaf eins og teppaberj-
ara. Við fætur hans, með and-
litið í sandinum, lá urig, kínversk
stúlka, sem engdist sundur og
saman undan miskunnarlausum
höggum.
Blóðið kom fram í kinnar
Moynes, þegar Denham benti
honum á það, sem fram fór.
„Það er bölvaður þorpari, sem
aumingja barnið á fyrir föðtu!“
rumdi hann, „það er óþolandi
að horfa á þetta“.
Denham hugsaði sig um í flýti.
Iíeyndar kom honum það ekki
við, þótt innfluttur Kínverji
hegðaði sér eins og' þorpari við
barn sitt, en hann var orðinn
bálreiður og hann kreppti hnef-
ana, meðan höggin skullu án af-
láts á axlir ungu stúlkunnar.
„Það væri víst engin ókurt-
eisi“, sagði hann svo, „þó við'
bæðum gamla þrjótinn að berja
barnið ekki til bana. Eg fer
þangað“.
Moyne ior á eftir honum, og
írsk augu hans leiftruðu ein-
kennilega. Þeir fundu plankabrú
á kvíslinni og gengu yfir. Jafn-
skjótt og fótatak þeirra heyrð-
ist, hættu höggin, og þeir heyrðu,
að einhverju var fleygt inn í kof-
ann.
Höfuð Kínverjans gægðist út
úr skúrnum, þangað sem hann
hafði fleygt stafnum. Hárflétt-
unni var troðið' inn undir gaml-
28
HEIMILISRITIÐ