Heimilisritið - 01.03.1957, Blaðsíða 22

Spurula stúlkan
Eftir
FREDERICK
H NEBEL g
----
Hvert einasta ár sendi frændi
minn, Harry Covernant, mér
jólakort og hann gleymdi aldrei
að skrifa, að lykillinn lægi allt-
af undir mottunni, svo ég gæti
komið hvenær sem væri. Ég
þyrfti ekki að gera boð á undan
mér. Og að lokum í janúar s.l.
tók ég hann svo á orðinu. Mér
var semsé mjög hægt um vik
að hafa viðdvöl í Delaport á ferð
minni. Ég hlakkaði til að sjá
Harry, sem er í miklu uppáhaldi
hjá mér, og sömuleiðis yrði gam-
an að heilsa upp á ungu stúlk-
una, sem hann ætlaði brátt að
kvænast.
Ég fékk þó ekki tækifæri til
að sjá hana og Harry hitti ég
ekki heldur á skrifstofu hans í
stóru sambyggingunni skammt
frá járnbrautarstöðinni. Hann
hafði farið úr borginni fyrir
mánuði! En ég hitti forstjór-
ann fyrir Enduro — vélaverk-
smiðjunni, og svo sannarlega var
það ekki að fara í geitarhús að
leita sér ullar! Wilson Endurott
leit hvasst á mig og rödd hans
titraði af reiði. Þegar hann að
lokum hafði sagt það, sem hann
vildi, var ég öldungis orðlaus.
Ég hafði alltaf álitið Harry
mann, sem ekki vildi gera flugu
mein. Ég hristi höfuðið og botn-
aði hvorki upp né niður í neinu.
— Það skal enginn koma hér
og telja mér trú um, að honum
sé yfirleitt mælandi bót, sagði
Endurott. Aðeins 30 ára gamall
hafði hann ágæta stöðu hér við
fyrirtækið okkar og glæsilega
framtíðarmöguleika. Og þar á
ofan var hann trúlofaður dótt-
ur minni, Agnesi, fríðustu og
huggulegustu stúlku, sem mað-
ur getur hugsað sér. Og hvað
gerir hann svo?!
Hann starði reiðilega á mig.
— Fellur fyrir þeirri fyrstu
stúlkukind, sem verður á vegi
hans og fer með hana upp á
20
HEIMILISRITIÐ