Heimilisritið - 01.03.1957, Blaðsíða 39

Heimilisritið - 01.03.1957, Blaðsíða 39
málningunni hefði verið. Ég lét það þó ekki draga úr mér kjark- inn; ég hataði pabba af öllu hjarta. Ég barði og Lennie opnaði eld- húsdyrnar. „Ursula," hrópaði hann glaðlega, en bætti síðan við, er hann sá, hvernig pabbi hafði útleikið mig. „Guð minn góður, auminginn litli!" Hann dró mig inn. Grátandi sagði ég honum frá öllu, sem skeð hafði. Þegar ég hafði lokið máli mínu, sagði ég skjálfandi röddu, „ef þú villt mig enn, skal ég giftast þér, Lennie. Ég skal halda húsinu hreinu og matreiða fyrir þig og Ben. Ég skal gera allt, sem í mínu valdi stendur til að gera þig hamingjusaman!" Lennie tók varfærnislega utan xun mig vegna skrámanna. „Auð- vitað vil ég þig enn, Ursula! Nú þörfnumst við hvors annars. Ég skal annast þig, vina mín, og þú þarft ekki að óttast föður þinn framar!” Ég vonaði að kraftaverkið myndi ske, þegar Lennie leiddi mig inn í húsið. Megi ég elska hann, bað ég. Megi þetta ljóta hús einhvern tíma verða fallegt. Drottinn, láttu tilveru mína breyt- ast til batnaðar. Gefðu, að ég þurfi ekki framar að búa við erf- iði, kvöl og vonleysi. Og eins og barn trúði ég, að kraftaverkið myndi ske. Ég trúði því skyndilega, að allt í einu yrði Lennie karlmannlegur og falleg- ur í mínum augum. Ég trúði, að mér veittist vinnan ekki of erfið og uppskeran yrði mikil. Ég beið í ofvæni eftir gjörbreyttri tilveru. Drottinn minn, hvað ég var óþol- inmóð. Tveim dögum síðar, kvöldið, sem við Lennie giftumst, vissi ég, að eitt kraftaverkanna myndi aldrei ske. Ég myndi aldrei elska Lennie. Ó, ég argaði ekki né maldaði í móinn, þegar hann sýndi mér ástarhót. Ég lá bara grafkyrr og óskaði, að það væri afstaðið. Þannig hugsaði ég í hvert sinn, sem hann snerti mig. Það var ekki glæsileg byrjun á sambúð okkar. MORGUNINN eftir vaknaði ég snemma. f fyrstu áttaði ég mig ekki á, hvar ég var, né hvað gerzt hafði. Þegar ég hreyfði mig, fann ég líkama Lennies fast upp við mig. Skyndilega mundi ég, hvað hafði skeð. Ég leit í kringum mig í herberginu. Mér bauð við slitn- um, sóðalegum húsgögnunum og veggfóðrinu, sem víða var rifið af veggjunum. En við getum lagað það, sagði ég við sjálfa mig. Lennie sagði, að einhvern tíma ætlaði hann að gera við allt húsið. Síðan stóð ég á fætur og MARZ, 1957 37
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.