Heimilisritið - 01.03.1957, Síða 39

málningunni hefði verið. Ég lét
það þó ekki draga úr mér kjark-
inn; ég hataði pabba af öllu
hjarta.
Ég barði og Lennie opnaði eld-
húsdyrnar. „Ursula," hrópaði
hann glaðlega, en bætti síðan
við, er hann sá, hvernig pabbi
hafði útleikið mig. „Guð minn
góður, auminginn litli!"
Hann dró mig inn. Grátandi
sagði ég honum frá öllu, sem
skeð hafði. Þegar ég hafði lokið
máli mínu, sagði ég skjálfandi
röddu, „ef þú villt mig enn, skal
ég giftast þér, Lennie. Ég skal
halda húsinu hreinu og matreiða
fyrir þig og Ben. Ég skal gera
allt, sem í mínu valdi stendur til
að gera þig hamingjusaman!"
Lennie tók varfærnislega utan
xun mig vegna skrámanna. „Auð-
vitað vil ég þig enn, Ursula! Nú
þörfnumst við hvors annars. Ég
skal annast þig, vina mín, og
þú þarft ekki að óttast föður þinn
framar!”
Ég vonaði að kraftaverkið
myndi ske, þegar Lennie leiddi
mig inn í húsið. Megi ég elska
hann, bað ég. Megi þetta ljóta
hús einhvern tíma verða fallegt.
Drottinn, láttu tilveru mína breyt-
ast til batnaðar. Gefðu, að ég
þurfi ekki framar að búa við erf-
iði, kvöl og vonleysi.
Og eins og barn trúði ég, að
kraftaverkið myndi ske. Ég trúði
því skyndilega, að allt í einu yrði
Lennie karlmannlegur og falleg-
ur í mínum augum. Ég trúði, að
mér veittist vinnan ekki of erfið
og uppskeran yrði mikil. Ég beið
í ofvæni eftir gjörbreyttri tilveru.
Drottinn minn, hvað ég var óþol-
inmóð.
Tveim dögum síðar, kvöldið,
sem við Lennie giftumst, vissi ég,
að eitt kraftaverkanna myndi
aldrei ske. Ég myndi aldrei elska
Lennie. Ó, ég argaði ekki né
maldaði í móinn, þegar hann
sýndi mér ástarhót. Ég lá bara
grafkyrr og óskaði, að það væri
afstaðið. Þannig hugsaði ég í
hvert sinn, sem hann snerti mig.
Það var ekki glæsileg byrjun á
sambúð okkar.
MORGUNINN eftir vaknaði ég
snemma. f fyrstu áttaði ég mig
ekki á, hvar ég var, né hvað gerzt
hafði. Þegar ég hreyfði mig, fann
ég líkama Lennies fast upp við
mig. Skyndilega mundi ég, hvað
hafði skeð. Ég leit í kringum mig
í herberginu. Mér bauð við slitn-
um, sóðalegum húsgögnunum og
veggfóðrinu, sem víða var rifið af
veggjunum. En við getum lagað
það, sagði ég við sjálfa mig.
Lennie sagði, að einhvern tíma
ætlaði hann að gera við allt
húsið. Síðan stóð ég á fætur og
MARZ, 1957
37