Heimilisritið - 01.03.1957, Side 56

til hans. Rödd, sem ekki var af
þessum heimi, sagði nokkur orð,
sem hinn deyjandi maður
greindi. Veikt, angurblítt bros
færðist yfir varir hans á meðan
hann hlustaði.
Síðan hvarf Ijósið, eins og þeg-
ar eldingu bregður fyrir, og þögn
dauðans hvolfdist yfir hálfrokk-
inn hellinn.
Auðunn sást aldrei framar. En
það spurðist brátt, að óvinurinn
lét heldur ekki sjá sig, né gerði
vart við sig framar. Og manna
á meðal gekk sú saga, að Auð-
unni hlyti að hafa tekizt að drepa
óvætttinn, en sjálfur dáið af sár-
um sínum eftir viðureignina.
Faðir Ástríðar safnaði saman
hóp hraustra manna, er héldu
vel vopnaðir í leit til fjalla. Þeir
leituðu dögum saman, en fundu
aðeins spjótsskaft Auðuns, skinn-
húfuna, sem hann hafði týnt og
vatnsbelginn, sem hann hafði
hent frá sér.
Þeir leituðu lengi, en árangurs-
laust. Og leit þeirra gat ekki orð-
ið annað en árangurslaus, því ör-
lögin höfðu hagað því þannig til,
að þung skriða hafði á meðan
þessu fór fram, velt risavöxnum
steinhellum fyrir hellismunnann,
svo enginn hafði hugmynd um,
að hellirinn væri til. Og að lok-
um varð að hætta allri leit.
En vangar Ástríðar urðu fölari
með hverjum deginum sem leið
og áður en hálft ár var liðið frá
því, að hún hafði séð ástvin sinn
í síðasta sinn, lukustu augu henn-
ar í dauðanum.
MARGAR aldir voru liðnar.
Bjartan maímorgun árið 1899r
var lítill hópur manna saman
kominn fyrir utan gistihús í
Reykjavík. Þetta var sænskur
könnunarleiðangur undir stjórn
tveggja jarðfræðinga •— hins 58
ára Preben Holm og 35 ára stétt-
arbróður hans, Anton Borg. Fyrir
utan þá voru í flokknum 10'
menn, þar á meðal verkfræðing-
urinn Audun Eiriksen — 25 ára
ókvæntur maður, er aldrei hafði
komið til Islands fyrr. Nú var
vísindaleiðangur þeirra um Is-
land að hefjast.
Eriksen verkfræðingur stóð
skammt frá hinum og starði hug-
fanginn fram fyrir sig. Yngsti
leiðángursmaðurinn varð þess
var og sagði í gríni: ,,Hvað nú,
Eriksen — hvað gengur að yð-
ur?" Hinn aðspurði brosti lítið eitt
,,0, eiginlega ekkert. En mig
dreymdi óvenju kynlegan draum
í nótt."
,,Væri frekt að spyrja, hvað
yður dreymdi?" spurði Holm.
„Nei, alls ekki. — Mig dreymdi
að ég átti einhvers staðar á Is-
landi í heiftarlegri baráttu við-
54
HEIMILISRITIÐ