Læknablaðið - 01.06.1965, Blaðsíða 32

8
LÆKNABLAÐIÐ
ur skortur sé á sjúkrahúsrými
fyrir geðsjúldiuga, heldur er
þeim einnig stórlega mismunað
í tryggingakerfinu. Sjúkrasam-
lögin tryggja ekki sjúkrahús-
vist vegna geðsjúkdóma nema
í 35 daga á ævinni. Sjúkrasam-
lögin liafa heldur ekki viljað
greiða skynsamlegustu sér-
fræðingsmeðferð á neuroses,
psykoterapi, að neinu leyti.
Hvers kyns geðsjúkdómar eru
þó meðal algengustu sjúkdóma,
sem við eigum nú í höggi við.
Er óneitanlega mikill galli á
„alhliða“ tryggingakerfi, að
stórir sjúkdómaflokkar séu ut-
an þess. Er vonandi, að úr þessu
verði hætl hið skjótasta, svo
að menn séu tryggðir fyrir öll-
um sjúkdómum jafnt, hverju
nafni sem þeir nefnast. Vænta
má eindregins stuðningsLækna-
hlaðsins og læknafélaganna við
þetta sjálfsagða réttlætismál.
Þá má og vænta þess, að
Læknablaðið taki upp umræð-
ur um framtíðaráætlanir á
heildarskipulagi lieilbrigðis-
málanna og þá sérstaklega
um framkvæmdaáætlun fyrir
sjúkrahúsbyggingar. Fram-
kvæmdir i sjúkrahúsmálunum
hafa fram til þessa verið nokk-
uð handahófskenndar. Hefur
þar hver togað í sinn skækil og
gengið misjafnlega. Elest hefur
verið réttlætanlegt, þar eð skort-
ur á livers kyns sj úkrahúsrými
hefur verið mjög tilfinnanlegur.
í þessari togstreitu liafa geð-
sjúkrahúsmálin orðið algjörlega
út undan, svo að í dag vantar
350 rúm til að fullnægja hrýn-
ustu þörfum til meðferðar á
geðsjúklingum. Við svo búið má
ekki lengur slanda. Nú verður
að gera áætlun að beztu manna
yfirsýn, 5, 10, 20 ár fram í tím-
ann, um það, í hvaða röð eigi
að ráðast í hinar ýmsu frarn-
kvæmdir, hvaða sjúkrahús og
heilbrigðisstofnanir eigi að
reisa, hvar og hvenær. I þess-
ari áætlun verður að taka tillit
til læknakennslunnar, til grund-
vallargreina læknisfræðinnar
og til ýmissa hjálpargreina
hennar.
Á 50 ára afmæli Læknablaðs-
ins er það ósk mín og von, að
Læknahlaðinu megi auðnast að
stuðla að framgangi þeirra
mála, sem hér hefur verið drep-
ið stuttlega á.
Á þessum tímamótum Lækna-
blaðsins hljóta allir íslenzkir
læknar að votta þeim, sem að
útgáfu blaðsins standa og liafa
staðið, þakkir fyrir mikið og
óeigingjarnt slarf og óska þess,
að blaðið megi halda áfram að
vaxa og dafna og sigra í bar-
áttunni við svefninn.