Læknablaðið - 01.06.1965, Síða 25

LÆKNABLAÐIÐ
GEFIÐ ÚT AF L/EKNAFÉLAGI ÍSLANDS
O G LÆKNAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
Aðalritstjóri: Olafur Bjarnason. Meðritstjórar: Magnús Olafsson og
Þorkell Jóhannesson (L.Í.), Ólafur Geirsson og Ásmundur Brekkan (L. R.)
50. ÁRG. REYKJAVÍK, JÚNÍ 1965 1. HEFTI
TÍMAMÓT
Á þessu ári er 'liálf öld liðin
frá því, að Læknablaðið hóf
göngu sína. Á slíkum tímamót-
um er hollt að staldra ögn við
og líta yfir farinn veg og freista
þess einnig að skyggnast nokk-
uð inn í framtíðina og gera sér
far um að marka stefnuna, sem
halda skal.
í annálsþætti Magnúsar
Ölafssonar í þessu hefti er í
stuttum dráttum rakin saga
Læknablaðsins frá öndverðu.
Þegar flett er árgöngum blaðs-
ins, kemur í ljós, að ytra form
og suið hefur lítið breytzt, og
svipað má segja um niðurröð-
un og flokka efnis. Þó held ég,
að sú formbreyting, sem gerð
var fyrir nokkrum árum, þeg-
ar breytl var frá einnar arkar
blaði vfir í þriggja arka læfli,
hafi skapað möguleika fyrir
meiri fjölbreytni bvers lieftis
um sig og gert Læknablaðið
læsilegra. Fjölgun heftanna úr
fjórum í sex á þessu ári ber
einnig vitni um aukinn vöxt og
viðgang ritsins.
Fámenni íslenzkrar lækna-
stéttar vakti nokkurn ugg hjá
brautryðjendunum um það, að
ekki fengjust nógu margir til
að rita í blaðið, svo að þvi vrði
baldið úti reglulega. Segja má,
að þessi ótti liafi að mestu
reynzt ástæðulaus, en þó var
lengi svo, að mestur hluti efnis-
ins var ritaður af litlum hópi
ósérhlífinna áhugamanna. Eftir
þvi sem islenzkum læknum
fjölgar, bætast við fleiri og
fleiri liðsmenn, sem taka sér
penna í hönd til að fylla síður
Læknablaðsins, og er það vel.
Ilins vegar er ekki allt fengið