Læknablaðið - 01.12.1974, Qupperneq 69

LÆKNABLAÐIÐ
199
TAFLA II
Dreifing þriggja algengustu sýklategunda eftir aldri og kyni. Tala dáinna í sviga
0—1 mán. Dr. St. 1—11 Dr. mán. St. 1—5 Dr. ára St. 6—15 ára Dr. St.
Neisseria meningitidis 5(1) 5 20 ii 4 1
Haemophilus influenzae 3 2 8 8 1 1
Diplococcus pneumoniae 4(1) 2
Ókunn etiologia 10(1) 9(2) 19 9(1) 3
Samtals 18(2) 16(2) 51(1) 28(1) 10 2
í nokkrum tilfellum voru jafnframt tek-
in sýni til ræktunar úr nefkoki sjúklings
og úr eyrum, þegar eyrnabólga var til
staðar. Tekið var blóðsýni til ræktunar hjá
fáeinum sjúklingum. Venjulegar blóðrann-
sóknir s. s. mæling blóðrauða, talning
hvítra blóðkorna og skipting þeirra, var
fastur liður í frumathugun.
Strax að sýnasöfnun lokinni var sýkla-
lyfjameðferð hafin. Fyrstu árin voru
venjulega notuð 4 lyf: penicillin, strepto-
mycin, sulfa og chloramphenicol, en síðari
árin oftar 3 og streptomycini þá sleppt úr.
Sterar voru í flestum tilfellum gefnir mik-
ið veikum sjúklingum, einkum ef húð-
blæðingar voru til staðar, og öllum, sem
voru í losti. Allt eftir ástandi sjúklingsins
voru lyfin gefin ýmist per os, þau sem á
annað borð var hægt að gefa þannig, eða
í inndælingum.
Ef orsök sýkingar var ókunn var 4- eða 3-
lyfjameðferðinni haldið áfram óbreyttri,
en lægi sýklagreining fyrir og næmispróf
var tekið nokkurt mið þar af og 'hætt við
óvirk lyf. Tímalengd meðferðar fór fyrst
og fremst eftir gangi sjúkdómsins.
NIÐURSTÖÐUR
Etiologia: Af 132 sjúklingum voru 82
sýklagreindir (62%), en sýkingarorsök var
TAFLA III
ókunn hjá 50 (38%). N.meningitidis, H.in-
fluenzae og D.pneumoniae fundust hjá 75
sjúklingum eða 57% af heildartölu. Tafla
1 gefur til kynna innbyrðis hlutfall þeirra.
Öalgengari sýklategundir fundust hjá 7
sjúklingum eða 5% af heildartölu: 2 B-coli,
2 ps. pyocyanea, 1 str. haemolyticus, 1
prot. Morgagni og 1 clostr. oedematiens.
Epidemiologia: Engir faraldrar hafa
gengið á umræddu tímabili, en eitt árið
sker sig nokkuð úr hvað fjölda snertir,
eins og sjá má af 1. mynd. Ekkert kom
fram í sjúkraskrám, sem gæfi til kynna,
að hægt væri að rekja tengsl milli sýkinga
eftir búsetu sjúklinga. Þeir komu viðsveg-
ar að af landinu, þótt hlutfallslega væri
nokkur meirihluti úr Reykjavík og þétt-
býlissvæðum þar í kring.
Tíðni eftir árum og árstíðum: 1. mynd
sýnir árlegan fjölda mengisbólgutilfella á
umræddu 15 ára tímabili. Eru þau flest ár-
ið 1966 og hafa þá komið inn um 8.5 sjúkl-
ingar per 100 þús. íbúa. Miðað við meðal-
tal fólksfjölda þessara ára hafa komið inn
á barnadeildina um 4.6 sjúklingar per 100
þús. íbúa á ári, en ekki er vitað um tölu
barna, sem legið hafa með þennan sjúk-
dóm á öðrum sjúkrahúsum á sama tíma.
Samkvæmt 3. mynd koma einna flest
tilfelli í mánuðunum maí, júlí og október.
Skipting eftir aldri og kyni. Dauðsföll í sviga
0—1 mán. 1—11 mán. 1—5 ára 6-—15 ára Samtals
Drengir 4(3) 18(2) 53(3) 10 85
Stúlkur 1(1) 16(2) 28(1) 2 47
Samtals 5 34 81 12 132
Dánir 4(80%) 4(11.8%) 4(5.0%) 0 12(9.1%)