Læknablaðið - 15.12.1983, Blaðsíða 44
354
LÆKNABLADID
mælingu, en flestar með hitahækkun á öðrum
eða þriðja degi.
Konur með eggjaleiðarabólgu kvarta einnig
oft um ógleði og útferð frá leggögum, en
skráning þessara einkenna var ekki nógu
örugg, til þess að hægt væri að reikna út tíðni
peirra hjá þessum sjúklingahópi.
Rannsóknir: Sökk var mælt hjá öllum sjúkling-
um við komu, síðan yfirleitt viku eftir komu,
og aftur viku síðar. Við komu var meðalsökk-
gildi hópsins 28.7 mm/klst, lægst 2 mm/klst. og
hæst 134 mm/klst. Eitt hundrað sjötíu og ein
kona (69.5%) hafði sökk>15 mm/klst. við
komu, en flestar fengu sökkhækkun meðan
þær dvöldu á deildinni.
Lekandasýni frá leghálsi, þvagrás og
endaþarmi voru tekin hjá 207 konum (84.1 %).
Ræktanir voru gerðar á Rannsóknarstofu
Háskólans í sýklafræði.
Fyrri helming tímabilsins, sem rannsóknin
tók til, voru sýnin tekin með »calcium algina-
te« pinnum, sem settir voru á súkkulaði
»skáagar« og fluttir til rannsóknarstofunnar
svo fljótt sem unnt var. Seinni helming tíma-
bilsins voru sýnin tekin með »rayon« pinnum
og sett í breytt »Stuart’s« flutnings-æti (Cultu-
rette®). Sýnum var sáð á »Thayer-Martin« æti,
og sett í hitaskáp með andrúmslofti, sem var
5 % C02. »Gram« neikvæðir »diplokokkar«,
sem uxu á þessu æti og voru »Oxidase«
jákvæðir, voru taldir lekandasýklar og grein-
ing staðfest með »Fluorescent« mótefnaað-
ferð.
Astæður þess, að ekki voru tekin sýni hjá
öllum voru meðal annars þær, að sjúklingar
voru á sýklalyfjum við komu (13 %), eða
innlagningarástæður voru aðrar en bráð
eggjaleiðarabólga og því fórust ræktanir fyrir
(3.9 %).
Af þessum 207 konur reyndust 52 (25.12 %)
vera með lekanda. Af þeim 155 konum, sem
voru með neikvæð sýni voru 15 á sýklalyfjum
við komu. Marktæk sýni voru því tekin hjá 192
konum, og tíðni lekandasýkinga hjá þeim var
27.8 %. Af öllum sjúklingahópnum (246 kon-
um) voru 46 konur (18.6 %) á sýklalyfjum við
komu.
Tafla VI sýnir dreifingu jákvæðra lekanda-
ræktana, eftir því hvaðan sýni voru tekin. í
sumum tilfellum ræktaðist frá einum stað, og
sýnir tafla VII dreifinguna milli staða í þessum
tilfellum.
Við aðgerð voru tekin sýni frá kviðarholi
hjá 58 konum (23.5 %). Af þeim reyndust 3
(5.2 %) jákvæð. Þessi tala er trúlega of lág, þar
sem 7 þessara kvenna voru á sýklalyfjameð-
ferð við komu. Að auki höfðu margar fengið
fyrstu meðferð við eggjaleiðarabólgu, þegar
aðgerð var gerð og sýni tekin. Hjá þeim 3
konum, sem höfðu jákvæð sýni frá kviðarholi,
ræktuðust lekandasýklar einnig frá leghálsi,
þvagrás og/eða endaþarmi.
Greining: Klínísk greining byggðist á sögu,
líkamshita, sökki og skoðun á kvið og innri
TaflaVl. Dreifing 89 jákvædra lekandaræktana
eftir sýnatökustad hjá 52 konum.
Fjöldi Hlutfall
Legháls 48 92.3
Þvagrás 27 51.9
Endaþarmur 14 26.9
Tafla VII. Dreifing 21 jákvædrar, lekandaræktunar frá adeins einum sýnatökustað af premur.
Fjöldi Hlutfall af 52 konum
Legháls 19 36.5
Þvagrás 1 1.9
Endaþarmur 1 1.9
TaflaVlll. Ástædur fyrir kvidarholsspeglun eda holskurdi hjá 246 sjúklingum med bráda eggjaleid-
arabólgu 1978-80.
Fjöldi Hlutfall
Kviðarholsspeglun vegna gruns um bráða eggjaleiðarabólgu .. 190 77.2
Kviðarholsspeglun vegna gruns um annað
Óljósir kviðverkir 20
Grunur um utanlegsþykkt .. 17 41 16.7
Grunur um blöðruæxli Óreglulegar blæðingar 3 1
Holskurður vegna gruns annað
Óljósir kviöverkir Grunur um graftarsekki 5
(tubo-ovarial abscess 4 15 6.1
Grunur um botnlangabólgu . 3
Grunur um æxli í grindarholi 2
Grunur um utanlegsþykkt .. 1
Alls 246 100