Læknablaðið - 15.03.1990, Blaðsíða 15

LÆKNABLAÐIÐ
139
Table II. Cumulative percentages of 26 C. pylori strains inhibited by 16 selected agents at the concentrations
indicated.
Concentration (/ig/ml)
Agent 0.015 0.03 0.06 0.125 0.25 0.5 1 2 4 8 16 32 64
Penicillin G . 38.5 53.8 76.9 92.3 96.2 96.2 96.2 96.2 100
Ampicillin . 34.6 57.7 73.1 88.5 96.2 96.2 96.2 100
Cephradine 3.8 26.9 61.5 80.8 84.6 84.6 92.3 96.2 100
Cefoxitin 3.8 7.7 50.0 80.8 88.5 92.3 96.2 100
Cefotaxime 15.4 30.8 69.2 88.5 96.2 100
Ceftriaxone . 3.8 7.7 23.1 38.5 61.5 84.6 96.2 100
Erythromycin 3.8 46.2 84.6 100
Azithromycin 15.4 73.1 96.2 100
Gentamicin 42.3 84.6 100
Tobramycin Trim./Sulfa 7.7 38.5 80.8 92.6 100 15.4
Chloramphenicol 50.0 100
Metronidazole 7.7 61.5 84.6 84.6 88.5 92.3 100
Bismuth subnitras *) Bismuth subnitras **).. 3.8 100
*) Diluted with 5 ml of 1 N HCI and 5 ml of distilled water.
**) Diluted with 10 ml of 5 N HCI.
virtist næmur í tilraunaglasi (in vitro)
fyrir penisillíni, ampisillíni, erýtrómýsíni
og asitrómýsíni, þar sem innan við 10%
stofnanna þola styrkleika <0,25 /rg/ml. Fast á
hæla þeirra koma kefalósporínlyfin (kefoxitín,
kefótaxím og keftríaxón), amínóglýkósíðin
(gentamísín og tóbramýsín). og klóramfenikól
með 90% hammörk við styrkleikann
<2//g/ml. Kefradín. sem er kefalósporín
af fyrstu kynslóð, virðist hafa minni virkni
en kefalósporín af annarri (kefoxitín) og
þriðju (kefótaxím og keftríaxón) kynslóð,
með 90% hammörk 8 /ig/ml. Metrónídasól
hefur takmarkaða virkni og trímeþóprím-
súlfameþoxasól enga fyrr en komið er upp í
óraunhæfa styrkleika.
UMRÆÐA
Niðurstöður okkar eru sambærilegar við
það, sem áður hefur verið lýst (14-21),
sérstaklega þegar tekið er tillit til mismunandi
skilmerkja hópanna við ákvörðun lokapunkts
(ýmist heftur vöxtur eða enginn vöxtur).
Rétt er að nefna sérstaklega asitrómýsín
(azithromycin), sem er nýtt sýklalyf af flokki
makrólíða og er enn á tilraunastigi. Ahrif
þess á Campylobacter pylori hafa hingað til
aðeins verið könnuð af Czinn og fieirum sem
einnig komust að þeirri niðurstöðu að lyfið
væri sérlega virkt: MIC 90=0,25 /tg/ml (19).
Ekki tókst að sýna fram á bakteríudrepandi
áhrif címetidíns og kemur það heim og saman
við niðurstöður annarra (16, 18, 21). Rétt er
þó að benda á, að einungis einn af C. pylori-
stofnunum 26 (30B) óx ekki við styrkleikann
1024 //g/ml (u.þ.b. 1 mg/ml) af címetidíni þó
viðmiðunarstofnamir tveir yxu óhindrað við
fjórfaldan þann styrkleika.
Ekki tókst okkur að sýna fram á nein
bakteríudrepandi áhrif súkralfats. Andreasen
og Andersen (21) sýndu hins vegar fram
á væg bakteríudrepandi áhrif súkralfats
með MIC 90 = 3200 pg/ml. Þeir leystu
súkralfatið upp í 0,1 N HCl áður en það var
þynnt í eimuðu vatni í endanlega styrkleika.
Við notuðum ekki HCl og fengum þar
af leiðandi ekki góða upplausn af lyfinu
í þynningarröðinni og er það sennilega
skýringin á þessum mismunandi niðurstöðum.
»Bismuthi subnitras ad pulveres« krefst
sérstakrar umfjöllunar. Bismút hefur
lengi verið selt í lyfjabúðum sem lyf við
magaóþægindum. Rannsóknir hafa sýnt fram á
næmi C. pylori fyrir bismút í sjúklingum (22,
23) og í rannsóknarstofum (16, 17, 21, 24).
Því miður gekk brösuglega að prófa næmi
stofnanna fyrir bismúti, því hér á landi er
aðeins selt basískt bismútnítrat (bismuthi
subnitras) sem er óleysanlegt í vatni.
Að lokum er rétt að leggja áherslu á að
auðvitað gefa þessar niðurstöður aðeins
vísbendingu um hvaða lyf megi nota til þess
að eyða bakteríum í maga sjúklinga ef það er
þá á annað borð talið ráðlegt.