Læknablaðið - 15.06.1998, Blaðsíða 44

494
LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84
Frumvarp til laga um gagnagrunna á heilbrigðissviði
Nauðsynlegt að laga ýmislegt í
frumvarpinu um gagnagrunninn
- segir Kári Stefánsson forstjóri íslenskrar erfðagreiningar
Kári Stefánsson forstjóri íslenskrar erfða-
greiningar hefur verið í brennidepli þeirrar
umræðu sem orðið hefur um frumvarp til
laga um miðlægan gagnagrunn í heilbrigð-
isþjónustu að undanförnu. Ástæðan fyrir
því er augljós, enda hefur Kári ekki dregið
dul á það að hann átti frumkvæði að samn-
ingu frumvarpsins og að fyrirtæki hans hef-
ur fullan hug á að ráðast í gerð slíks gagna-
grunns. Það var því eðlilegt að Læknablaðið
leitaði til hans og bæði hann að svara nokkr-
um spurningum um þau viðbrögð sem frum-
varpið hefur kallað fram.
Kári lýsti þeim hugmyndum sem að baki
gagnagrunninum liggja en þær eiga rætur í því
að hann velti því fyrir sér hver framtíð fyrir-
tækisins gæti orðið eftir að leitinni að erfðavís-
unum verður lokið. Að hans mati verður búið
að finna flesta erfðavísa mannsins eftir fimm til
sjö ár og þá þarf að finna einhver verkefni fyrir
þann fjölmenna hóp vísindamanna sem ráðinn
hefur verið til starfa. Kári sagði að það sem
honum fyndist liggja beinast við væri að leita
leiða til að nota erfðafræði sem stýritæki í
heilbrigðisþjónustu.
Læknisfræði sem stýritæki
„Mér er ljóst að erfðafræði sem stýritæki mun
ekki leysa öll vandamál heilbrigðisþjónustunn-
ar. Hún er bara ein af mörgum aðferðum til að
bæta þjónustuna og gera hana skilvirkari. Stað-
reyndin er sú að það er búið að hola innan heil-
brigðisþjónustu vestrænna þjóða með sparnaði
á undanförnum 10-15 árum að því marki að ef
haldið verður áfram á þann hátt sem nú er gert
munu gæðin í heilbrigðisþjónustunni hrynja.
Það má leiða að því rök að við lifum eins og
stendur á gömlum merg.
Viðbrögðin við þessari staðreynd hafa ekki
skilað öðru en því að draga úr hraðanum á
aukningu kostnaðar við heilbrigðisþjónustuna,
það hefur ekki verið hægt að minnka kostnað-
inn. Það er því mjög ólíklegt að fjárveitinga-
valdið hér á landi og í öðrum vestrænum lönd-
um fari að veita auknu fé til kerfisins. Þess
vegna hafa menn farið að leita nýrra leiða til
þess að skipuleggja heilbrigðisþjónustu og ein
þeirra er að leggja meiri áherslu á fyrirbyggj-
andi læknisfræði.
Þetta er það sem verið er að ræða á ráðstefn-
um erlendis þar sem verið er að fjalla um
skipulag heilbrigðisþjónustu. Það er því aug-
ljóslega til markaður fyrir læknisfræði sem
stýritæki í heilbrigðisþjónustu.
Ég get nefnt dæmi þessu til stuðnings. Þegar
Sighvatur Björgvinsson þáverandi heilbrigðis-