Læknablaðið : fylgirit - 01.06.1996, Qupperneq 31

LÆKNABLAÐIÐ 1996; 82/FYLGIRIT 31
29
meltingarvegi og var þá gerð CLO®-rannsókn á sýn-
um frá magahelli og magabol auk vefjarannsóknar
með sérstakri litun fyrir H. pylori. Meðferðarheldni
og tíðni aukaverkana af meðferðinni var athuguð.
Niðurstöður: Greint er frá árangri meðferðar hjá
61 (95%) þátttakanda, 27 konum og 34 körlum, á
aldrinum 27 til 80 ára, meðalaldur 55,8 ár. Engar
meiriháttar aukaverkanir komu fram. Meðferðar-
heldni sjúklinga var sambærileg. H. pylori sýking
var upprætt hjá 29 (88%) sjúklingum sem fengu 14
daga meðferð og 21 (75%) sjúklingi sem fékk sjö
daga meðferð (p>0,05). Upprætingarhlutfallið var
82%.
Ályktanir: 1. Ekki er tölfræðilega marktækur
munur á sjö daga og 14 daga DMT meðferð til að
uppræta H. pylori. 2. Það virðist tilhneiging til slak-
ari árangurs af sjö daga meðferðinni. 3. Þátttaka
fleiri sjúklinga er nauðsynleg til að sýna fram á
marktækan mun á árangri meðferðanna.
E-35. Virkni sýrulækkandi lyfja.
Samanburður á Lomex®/Losec® og
Famex®/Zantac® með 24
klukkustunda pH mælingu í maga
Hallgrímur Guðjónsson, Einar Oddsson, Magda-
lena Sigurðardótdr. Bjarni Þjóðleifsson
Frá rannsóknarstofu í meltingarsjúkdómum, lyf-
lcekningadeild Landspítalans
Markmið: Að bera saman 24 klukkustunda pH í
maga eftir meðferð með Lomex® 20 mg (Omega
Farma) / Losec® (Hassle) 20 mg annars vegar og
Famex® (Omega Farma) 20 mg / Zantac® (Glaxo)
300 mg hins vegar, gefið daglega í sjö daga.
Aðferðir: Sextán heilbrigðir einstaklingar tóku
þátt í hvorri lotu. í fyrri lotu voru borin saman lyfin
Lomex® og Losec®, en í seinni lotu Famex® og
Zantac®. Lyfjagjöf var blinduð af Apóteki Landspít-
alans. Slanga með tveimur monocrystant antimony
pH skynjurum með 5 cm millibili var staðsett um
miðbik maga. Sýrustig var mælt og skráð á fimm
sekúndna fresti í 24 klukkustundir af MicroDigi-
trapper 4 Mb (Synectics™). Mæling var gerð áður
en meðferð hófst og síðan á sjöunda sólarhring
hverrar meðferðar.
Niðurstöður: Neðri skynjari var marktækt súrari
en sá efri í kontrólmælingu og eftir meðferð með
Famex® og Zantac®, en munurinn hvarf við Lomex®
og Losec® meðferð. Sá tími sem pH var yfir 3 og 4
var marktækt lengri eftir meðferð með Famex® en
Zantac®. Á daginn var pH hærra eftir Famex® en
Zantac® en ekki var munur á nóttinni. Enginn mun-
ur var á virkni Lomex® og Losec®.
Ályktun: Rannsóknin sýnir virkni mest notuðu
sýrulækkandi lyfja á íslenskum lyfjamarkaði. Zant-
ac® stytti tímann, sem pH var undir 3 um 16%,
Famex® um 29%, Losec® um 68% og Lomex® um
74% (miðgildi).
E-36. Er tímasetning barksteragjafar
hjá sjúklingum með iktsýki
mikilvæg?
Björn Guðbjörnsson*,** Nils Gunnar Arvidson**,
Anders Larsson***, Roger Hallgren**
Frá *lyflœkningadeild Fjórðungssjúkrahússins á Ak-
ureyri, **lyflœkninga- og ***rannsóknardeild Aka-
demiska sjúkrahússins, Uppsölum, Svíðjóð
Á síðustu misserum hefur verið lýst kröftugri
dagsveiflu í interleukin-6 (IL-6) gildum í sermi sjúk-
linga með virka iktsýki. IL-6 er hæst snemma morg-
uns (100 pg/ml) en mun lægra síðdegis (20 pg/ml).
Þetta styrkir það álit að bólguferillinn hafi sjálfstæða
dagsveiflu. Með þetta í huga höfum við gefið sjúk-
lingum með virka iktsýki lága skammta af barkster-
um (prednisólon 5-7,5 mg) annað hvort að morgni
kl. 7 eða kl. 2 að nóttu. Sjúkdómsvirknin var metin í
upphafi meðferðar og að lokinni fimm daga með-
ferð.
Sjúklingar sem fengu lyfin kl. 2 að nóttu sýndu
marktækan bata hvað varðar lengd morgunstirðleika
(p<0,01), liðverk mælt með VAS (p<0,05), „Lansbu-
ry index“ (p<0,01) og interleukin-6 gildi þeirra lækk-
aði einnig marktækt meira en hinna er fengu lyfin á
hefðbundinn hátt að morgni kl. 7 (p<0,05).
Niðurstöðumar benda til þess að barksterar með
stuttan lífeðlisfræðilegan helmingunartíma hafa
meiri bólguminnkun ef þeir eru gefnir fyrir hávirkni
bólguferilsins síðla nætur.
E-37. A study of the association of
HLADR, DQ and complement C4
alleles with Systemic lupus
erythematosus in Iceland
Kristján Steinsson*, Sif Jónsdótdr**, Guðmundur
Arason***, Helga Kristjánsdótdr***, Ragnlieiður
Fossdal****
From the Dpts of *Internal Medicine, Division of
Rheumatology, **Patliology, Immunogenedcs Unit,
***Immunology, ****The Blood Bank, Landspítal-
inn University Hospital, Reykjavík
Objective: To examine the association of MHC
Class II and C4 alleles with Systemic lupus eryt-
hematosus (SLE) in the Caucasian population of
Iceland.
Methods: MHC class II and C4 alleles were defin-
ed in 64 unselected SLE patients (57 females and
seven males), fulfilling four or more ARA criteria
for SLE, and ethnically matched controls. HLA-DR
and DQ typing was performed by polymerase chain
reaction amplification with sequence specific pri-
mers (PCR-SSP). C4 phenotypes were determined
by high-voltage agarose electrophoresis on car-
boxypeptidase and neuraminidase treated samples
followed by immunofixation.