Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1931, Síða 61

Stefnir]
Neyðaróp fíá Rússlandi.
459
eymd, er þar ríkti! Vér karl-
mennirnir voru reknir eins og í
rétt, en fjölskyldur vorar voru
fluttar á opnum flutningsvögn-
um, ásamt smábörnunum, sem oft-
ast voru mjög illa klædd, um kalda
vetrarnóttina til járnbrautarstöðv-
arinnar, sem var í 7 km. fjarlægð.
Síðan voru karlmennirnir fluttir
þangað. Margir stympuðust á
móti, af ótta og örvæntingu, og
voru því margir særðir, limlest-
ir og drepnir. Já, tala þeirra
barna, sem ofkældust og dóu af
þeim orsökum, þeirra kvenna, sem
fæddu fyrir tímann og misstu við
það ýmist heilsu eða líf, þeirra
máttvana sængurkvenna, sem urðu
að fara of snemma á fætur og
þola allskonar illa meðferð rudda-
iegra þorpara — tala þeirra mun
einungis opinberast í eilífðinni.
ósegjanleg eymd ríkir í þorpun-
um! Hafi fátæktin verið mikil
áður, þá er hún þó margfalt meiri
uú, vegna þessa tiltækis vors, sem
ueyðin knúði oss til, því að vér
seldum allt, sem vér gátum ekki
farið með, fyrir sama og ekkert
Verð. Hveiti er mjög dýrt, mjólk
^afa margir ekki séð í langan
fíma, kjöt er munaðarvara.....
yér erum sviftir öllu því, sem vér
áttum. En það er ekki verst. Þótt
Ver séum sviftir jarðneskum eign-
um, og þolum hungur og neyð,
það gætum vér þolað með því að
líta á Krist. En vér er.um einnig
sviftir trúfrelsinu. Kennimennirn-
ir eru settir í fangelsi. Eg gæti
nefnt yður nöfn þeirra, sem hafa
verið píndir næstum til dauða í
fangelsunum, og síðan sendir heim
til að deyja. í skólum og barna-
hælum ríkir andkristsins andi. .. .
1 nafni allra þeirra þúsunda, sem
eins er ástatt um, sný eg mér til
yðar, þýzku bræður, með þessa
bæn: „Hjálpið oss, ef mögulegt er.
Hjálpið oss vegna Drottins Jesú!
Vér biðjum ekki um gjafir —
einungis um lausn frá þessari
eymd!“ —
Síberíu, 17. des. 1929: „Vér
lögðum af stað í septemberlok á-
leiðis til Moskva, til þess að fá
vegabréf úr Rússlandi. En er
þangað kom, og okkur hafði loks
tekist, þrátt fyrir alla örðugleika,
að búa oss undir ferðina, þá vor-
um vér að næturlagi sótt heim, og
var síðan farið með oss, fyrst í
bifreiðum, síðan í snjóugum og
frosnum tflutningsvögnum, aftur
til Síberíu. Veik börnin voru
miskunnarlaust tekin úr rúmum
sínum. Eg átti þrjú veik börn,
og dó eitt þeirra á 3. degi. Það
var hryllileg skelfinganótt! Tólf
daga vorum vér á leiðinni. Er vér