Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1931, Blaðsíða 75

Stefnir]
Frá Alþingi.
473
Meðal þeirra voru því miður
mörg góð mál, stór og smá. Enn
lá eftir frumvarp Sjálfstæðis-
manna um rekstrarlán handa
bátaútvegnum, sömuleiðis tillaga
um svipaðar breytingar á stjórn
síldarbræðslustöðvarinnar á
Siglufirði eins og nú á að gera á
stjórn síldareinkasölunnar. En
sennilega þarf stofnunin að kom-
ast dálítið nær því að fara alveg
í hundana, til þess að umbót fá-
ist. Eitthvert stærsta nytjamál
þingsins lá og eftir á vígvellin-
um, sem sé virkjun Sogsins. Þetta
er ekki aðeins stórmál fyrir
Reykjavík og Hafnarfjörð (en á
þeim stöðum býr fast að þriðj-
ungi allra landsmanna), heldur
er hér um að ræða stórfellda
byrjun á því, að veita lífsstraumi
rafmagnsins út til alls þjóðarlík-
amans. — En stjórnarflokkurinn
þráast, því miður, í afturhaldsað-
stöðu sinni til þessa stórmáls.
Fjölda fleiri mála mætti til
flefna, ef rúm leyfði.
Loks var svo stjómarskrár-
Lreyting Sjálfstæðismanna, sem
felur í sér þrjár stórkostlegar
réttarbætur, látin liggja efiir,
svo að segja óhreyfð. Nefiid
lékkst ekki einu sinni til þess að
líta á hana. Jón Þorláksson skil-
aði einn áliti, til þess að láta
sjást, að hann væri ekki horfinn
frá skoðun sinni og Sjálfstæðis-
flokksins í þessu höfuð-máli þjóð-
arinnar. —
En á vígvellinum lá líka margt
eftir, sem skaðlaust var þótt
drægist eða dræpist alveg.
Þar með má telja skattafrum-
varp sósíalista, fasteignaskattinn
og tekju- og eignarskattinn. —
Ekki er heldur hægt að harma
það, þó að drægist, að ríkið fari
að gefa út skólabækur, eða frv.
sósíalista um opinbera vinnu.
Og loks má telja í þessum hóp,
og náttúrlega lang-fremst, ó-
skapnað sósíalistanna, sem þeir
kölluðu „Frumvarp til laga um
ráðstafanir vegna atvinnu-
kreppu“, en hefði átt að heita
„Frumvarp til laga um lögfest-
ingu atvinnukreppu“ eða eitt-
hvað þess háttar, því að í því eru
gerðar öruggar ráðstafanir til
þess, að drepa allt atvinnulíf í
dróma. Frumvarpið er ákaflega
langt og í mörgum köflum. —
Eru það um 11 miljónir, sem far-
ið er fram á að soga út úr lands-
mönnum til þessara hluta, eða
um það bil annað eins og öll
gjöld fjárlaganna hafa verið
fram til síðustu ára. Frumvarp
þetta þyrfti að útbreiða duglega,
því að það er skýrasta dæmið,