Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1931, Blaðsíða 110

508
Kviksettur.
[iStefnir
Versl. Vísír
Laugaveg 1. — Simi 555.
Ein af stærstu og þekktustu
nýlenduvöruverzlunum
borgarinnar.
Mu ni ð:
Versí. Vísír,
Laugaveg 1.
„Hún er frábært listaverk. Mætti
eg spyrja, hvað þér viljið hafa
fyrir hana?“
„Það er nú einmitt það, sem eg
er að spyrja um“, sagði Priam, og
handlék druslu, sem hann þerraði
pensla á.
„Já,“ sagði Oxford, og horfði á
myndina. „Segjum fimm þúsund?“
Priam hafði lofað sínum gamla
viðskiftamanni að láta hann fá
mynd á morgun, og hann hafði
enga von um meira en í hæsta lagi
250 krónur fyrir hana. En lista-
menn eru skrítið fólk.
Hann hristi höfuðið. Þetta var
meira en það, sem hann hafði haft
upp úr myndum sínum í heilt ár.
En samt hristi hann höfuðið.
„Ekki það“, sagði Oxford, og
varð sýnilega ekkert hvumsa við
„En heyrið þér, rrmitre, eg býst
við, að þér hafið séð myndina af
Ariosto eftir Tizian, sem nýlega
hefir verið sýnd í listasafninu.
Hver er yðar skoðun á henni?“
Hann beið svarsins með sýnilegri
eftirvænting.
„Hún er að vísu ekki af Ariosto
og áreiðanlega ekki eftir Tizian,
en hún er prýðilega gerð“, svaraði
Priam.
Oxford kinkaði kolli og þótti
auðsjáanlega vænt um svarið. „Eg
bjóst við þessu svari“. Svo sveigði
hann talið að öðrum listamönnum
og sérstökum myndum, og áður en
þeir vissu af, voru þeir komnir út
í ákafa samræðu um listir. Priam
svalg þetta samtal eins og þyrstur
maður svaladrykk. Það var nú lið-
inn svo langur tími, síðan hann
hafði heyrt nokkurt orð um list
annað en tóman barnaskap og vit-
leysu. Hann varð heitari og heitari
í samtalinu, en Oxford hlýddi á.
Oxford var maður, sem vissi hvað
hann söng. Hann sá, að hér var
stórkostlegur listamaður, og þa
var hann ekkert að brjóta heilann
um það, hvernig á því stóð, að