Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.03.1965, Qupperneq 16

I. mynd. Korliö sýnir legu Eyjafjaröarsvœðisins i landinu.
Die Lage des Eyjafjörðurgebietes in Island.
Markmið þessara rannsókna var fyrst og fremst tvíþætt:
1. Að afla sem beztra upplýsinga um hæðarmörk einstakra teg-
unda, bæði æðri og lægri plantna.
2. Að komast að því, hvernig hæðarmörkin breytast eftir fjarlægð
frá uthafi.
Til rannsóknanna völdum við okkur Eyjafjarðarsvæðið, þ. e. há-
lendið umhverfis Eyjafjörð og inn af honum. Val Eyjafjarðarsvæðisins
byggðist að verulegu leyti á búsetu okkar þar, en þar að auki þótti
okkur þetta landssvæði á margan hátt kjörið til slíkra rannsókna. Kem-
ur Jrar margt til. Eyjafjarðarsvæðið er, sem kunnugt má teljast, eitt
mesta fjalllendi íslands. Fjöllin eru raunar leyfar af nærri hringlaga
hásléttu, sem hlaðist hefur upp af hraungosum snemma á tertíertíma.
Háslétta þessi hefur verið hæst nálægt miðju, þar sem nú er fjallið
Kerling, 1530 m, en lækkað jafnt til allra hliða, ofan í um 700 m við
jaðrana. Raunar líkist þetta land nú orðið, flestu frernur en sléttu,
Jrar sem Jrað er allt sundur skorið af fjörðum og dölum á hinn firn-
legasta hátt.
Eyjafjörður skerst inn í hásléttuna að norðan, og er um 65 km að
lengd, en inn af honum er Eyjafjarðardalurinn, sem er lítið hærri
12 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræði