Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.03.1965, Qupperneq 56

Innsveitafjall Útsveitafjall
10. mynd. Samanburður á landslagi i utsveitum og innsveitum.
Vergleich der Gebirgsforrnen im Inneren (innsveitarfjall) und Ausseren (útsveita-
fjall), des Eyjafjörðurgebietes.
að hafa áhrif á hæðarmörk þeirra tegunda, sem við mýrlendi eru
bundnar.
Áhrif landslagsins á breytingu hæðarmarkanna eru þó sennilega
lítil miðað við áhrif hinna ýmsu þátta veðurfarsins, hitastigs, úrkomu,
vinda o. s. frv. Veðurfarsmismunur milli innsveita og útsveita er mikill
við Eyjafjörð, og veldur því sennilega einkum staða landsins gagnvart
úthafinu, svo og landslag og hnattstaða. Innsti athugunarstaðurinn,
Torfufellið, er á um það bil 65° 15’ norður breiddar, en sá yzti, Siglu-
fjörður, á um það bil 66° 10’. Mismunurinn er því um það bil ein
breiddargráða. Fyrirfram má því gera ráð fyrir örlítið lægri meðal-
hita á Siglufirði en við Torfufell vegna norðlægari hnattstöðu. (Ekki
ætti það þó að vera nema brot úr gráðu C.)
Lega landsins gagnvart úthafi hefur áhrit bæði á hita og úrkomu.
Vegna þess, að landið hitnar og kólnar örar en hafið, má reikna með
jafnara hitastigi við ströndina en í innsveitum. Meðalhitastig vetrar-
ins hærra. Eyrir gróðurinn skiptir sumarhitinn meira máli en vetrar-
hitinn. Ekki breytist þó veðurfarið jafnt eftir því sem fjarlægist út-
hafið, og veldur því m. a. landslagið.
Eins og annars staðar á íslandi eru SV- og NA-vindar algengastir
á Eyjafjarðarsvæðinu. SV-vindurinn er hlýr og þurr og fylgir honum
oftast góðviðri, en NA-vindurinn er kaldur og rakur, en þó í mjög
misjöfnum mæli eftir því hvar á svæðinu er. Hið mikla hálendisbákn
knýr þennan raka hafvind lljótt til uppstreymis, en það þýðir, að mest
52 Flúra - tímarit um íslenzka grasafræði