Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.03.1965, Síða 112

XVIII. 3 Glerárdalur í um 640 m hæð.
í töflu XVIII er ekki um gróðurtalningu að ræða, þótt í sumum
athugunum sé tíðni tegunda metin til samræmis við Raunkiærs aðferð.
50. Grasviði-stinnustarar hverji. (Salix herbacea-Carex rigida soc.).
(Tab. XII. 8-9, Tab. XVI. 1-2 og 5-8, Tab. XVIII. 4-8).
Flestar athuganir, sem gerðar eru á þessu hverfi eru úr fjallahlíð-
um en ekki miðhálendinu. Hæðin yfir sjó er breytileg eða frá um 100
til um 500 m. Aðeins þrjár athuganir liggja þó hærra en 400 m, og
langflestar jreirra eru milli 300 og 400 metra hæðar, eða neðan til og
neðst úr grasvíði sveitar beltinu. Munur þessa og undanfarandi hverfis
er lítill að öðru leyti en því, að hér vantar grámullu (G. supinum)
nær alltaf, og hennar gætir aldrei, þótt hún finnist (undantekning er
XVI. 8). Stinnastör (C. Bigelowii) er hér miklu meiri en í hinu hverf-
inu, enda þótt oft muni ekki miklu á tíðni, þá munar stórlega á gróð-
ursvip og fleti, sem kemur af því, að hér nær hún meiri þroska og
blómgast að staðaldri. Grávíði (S. glauca) vantar liér að mestu. Gróður-
hverfi þetta finnst að rnestu við sömu skilyrði og hverfi 49, nema ef til
vill er hér litlu raklendara. Auk einkennistegundanna eru þessar teg-
undir helztar: ljallasmári (S. jnocumbens), kornsúra (P. viviparum) og
engjafífill (T. croceum coll.) allar líkar að magni og í 49, en aftur eru
fjallasveifgras (P. alpina), fjallafoxgras (P. commutatum) og fjalladepla
(V. alpina) öllu tíðari í jressu hverfi. Mosalyng (C. liypnoides) sést
naumast í jressu hverfi.
Hverfi þetta er öllu tegundafærra en hverfi 49, og þótt undarlegt sé
virðist A% hærra hér en jrar eða 82.1 að meðaltali, Ch% og H% eru
lægri eða 37.4 og 30.7 að meðaltali, en G% liinsvegar miklu hærri eða
um 30. — Urn einstaka bletti skal tekið fram:
Blettur XVI. 1 Gilsárstekkur Au. í 400 m hæð. Líkist allmikið gras-
víði-grámullu hverfinu. Bletturinn
er þar í hlíðinni, sem grasvíðidæld-
irnar eru að byrja.
Blettur XVI. 2, Ós í Breiðdal í
um 500 m hæð. Grasvíðir ríkir.
Blettur XVI. 5, Fornihvammur í
um 370 m hæð á lágum hrygg milli ll. mynd. Snjódald hjá Fornahvammi.
vatusrása í djúpri og breiðri gróf.
Blettur XVI. 6, Fornihvammur í um 520 m hæð. Grasvíðir (S.
herbacea) og fjallasmári (S. procumbens) drottna í gróðursvip. Rissið
108 Flúra - tímarit um íslenzka grasafræði