Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.03.1965, Síða 114

XVIII. 5, Vatnsdalur í Svarfaðardal, hæð 400 m. Athugunin er
gerð í snjódældarbotni, en í brekkunum er aðalbláberjalyng.
XVIII. 6—7, Rauðisandur, hæð 280 og 230 nr. í 7 er mosalyng
(Cassiope hypnoides) áberandi.
XVIII. 8, Ralnseyrardalur um 70 m hærra en XII. 9.
51. Grasviði-snjómosa lwerfi (Salix herbacea-Anthelia soc.) (Tab. XVI.
A—B 3-4, Tab. XVII. A—B 1-6, Tab. XVIII. 9).
Allar athuganir á hverfi þessu eru úr miðhálendinu nerna ein.
Hverfið er útbreitt um land allt til fjalla. bær athuganir, sem fyrir
hendi eru, eru gerðar í 400—700 m liæð, og yfirleitt mun hverfið varla
finnast fyrir neðan 400 m, nema ef til vill á Vestljörðum. Einnig mun
það verða sjaldgæft eftir að kemur upp fyrir 800 m, því að þá hverfui
það yfir í hreint snjómosa liverfi, sem það raunar getur gert neðar,
þar sem snjór liggur lengst, en í því hverfi vantar háplöntur að mestu
eða öllu leyti.
Hverfi þetta er einungis í þeim snjódældum, sem fannir liggja
lengst í. Oft mun snjólausi tíminn ekki vera lengri en 1—H/2 mánuður
eða frá júlílokum til miðs septemlrer. Enda þótt snjó leggi ekki yfir
dældirnar svo snemma á haustin, má gera ráð fyrir, að úr því kominn
er miður september séu næturfrost orðin svo tíð í þessari hæð yfir
sjó, að þau stöðvi starfsemi plantnanna að mestu. í köldum vorum er
hæpið að snjódældir þessar séu auðar fyrr en í júlílok. Ofantil í hlíð
um og í hátt liggjandi stöðum yfirleitt tapa þessi svæði oft snjódælda-
forminu. Helclur eru þar hlíðaslakkar, brekkur eða jafnve! heilir dala
botnar og skarða, sem alþaktir verða jressum gróðri. Oft er landið svo
grýtt, að tilsýndar minnir jrað á mel eða grjóturð. Þar á við lýsing
Söyrinkis frá Lapplandi ýl938 p. 52), að í snjódældum, sem snjó leysir
seinast, hverfi grasvíðigróðurinn smám saman yfir í mosabreiðu. Er
oft erfitt, að draga mörkin á milli jiessara gróðurhverfa. En ég hefi
talið til grasvíði hverfa þá bletti, Jrar sem háplönturnar setja svip á
landið, þótt flötur þeirra sé að vísu miklu minni en hálfmosanna.
Frá áðurtöldum grasvíði hverfum skilur þetta hverl'i sig í því að
háplöntugróðurinn er ætíð ósamfelldur. Er það hvorttveggja, að ein-
staklingarnir eru oft á strjálingi, og Jrótt Jreir myndi samfelldar smá-
torfur eru þær aðskildar af flögum, sem að mestu eru vaxin snjómosa
(Anthelia), og Jrekja þau að minnsta kosti helming landsins. Nokkur
raki helst í jörð allt sumarið, Jrótt um þurrlendi sé að ræða. Grasvíðir
(,S. herbacea) er algengasta og útbreiddasta tegundin, hann setur svip
110 FlÓra - TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐl