Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.05.1967, Side 59

Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.05.1967, Side 59
inn 10 sm að unnnáli við rót. Sá hluti stofnsins, sem næstur var rót- inni, óx í dálitlum sveig upp frá jörðu, en um 70 sm frá rótinni lagðist hann þétt niður að jörðinni og breiddi þar út greinarnar þétt með gras- sverðinum og skaut frá þeim rótum. Hríslan var greinmörg og því all- mikil ummáls. Greinendarnir voru lítið eitt uppsveigðir. 82. Birki-bugðupunts hverji (B. tortuosa-Deschampsia flexuosa soc.). (Tab. XXXIII. A-B 5). Athugun sú, sem fyrir liendi er, er úr Sellandafjalli í um 430 m hæð. Kjarrið er 50—130 sm hátt, mjög þétt en kræklótt og meira eða rninna jarðlægt. Undirgróðurinn er gisinn, en bugðupuntur (D. flexu- osa) algerlega yfirgnæfandi. Kjarr þetta á mjög í vök að verjast bæði gegn beit og uppblæstri. E-tegundirnar eru í miklum meiri hluta eða 78%. H er ríkjandi lífmynd. 83. Birki-loðvíði hverfi (B. tortuosa-Salix lanata soc.). (Tab. XXXIII. A-B 6). Athugunin er úr Fróðárdal og hefur þegar verið lýst. 84. Birki-bldberjalyngs-bugðupunts hverfi (B. tortuosa-D. flexuosa- Vaccinium uliginosum soc.). (Tab. XXXIII. A—B 7—8). Hrefnubúðir á Kili, hæð um 430 m. Kjarrtorfurnar í Hrefnubúð- um eru með hinum hæstu í miðhálendinu, því að efri mörk þeirra liggja í um 480 m hæð og e. t. v. hærra. Kjarrið er lágt og þétt, mjög kræklótt og jarðlægt. Hæð þess er um 60 sm, en ef hríslurnar eru réttar upp eru þær 100—120 m langar. Þegar ég skoðaði kjarr þetta sumarið 1939, sem var með allra hlýjustu og lengstu stnnrum á þessari öld, voru ársprotarnir samt mjög stuttir eða flestir 3—4 sm. Þó sá ég þar 10 sm langan árssprota. Innan um birkikjarrið voru nokkrir runnar af loð- víði (Salix lanata) og gulvíði (S. phylicifolia). Voru þeir litlu lágvaxn- ari en birkið. Eftir því sem ofar dró í brekkurnar varð kjarrið lágvaxn- ara og gisnara, og efst í torfunum mátti heita að kjarrið hyrfi yfir í brekkugróðurinn án skarpra marka. Auk einkennistegundanna ber nokkuð á krummalyngi (Empetrum hermafroditum), vallelftingu (Equi- setum pratense) og kjarrsveifgrasi (Poa nemoralis). Dálítið er af blá- gresi (Geranium silvaticum). Hlutföll tegunda og lífmynda nær eins og í 82. Blettur XXXIII. 8. er í brekku utan við kjarrið sjálft. Þar vantar birkið algerlega. Tegundir eru flestar hinar sömu og inni í kjarrinu, TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓra 57
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði
https://timarit.is/publication/1052

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.