SunnudagsMogginn - 16.09.2012, Blaðsíða 17

16. september 2012 17
þegar hugsað sé til baka. „Eflaust tala
einhverjir um að það sé hending að hafa
náð þessum árangri, en að baki því liggur
margra ára þrotlaus vinna. Ef maður
styttir sér leið, þá getur reynst erfitt að
viðhalda því. Það er nauðsynlegur skóli
að ganga í gegnum allt ferlið, myndir sem
ganga vel og illa, og að fá slæmu dómana
líka.“
Hann segir að velgengnin ytra geti
skapað mörg tækifæri á Íslandi. „Ég hef
stofnað fullt af fyrirtækjum í kringum
kvikmyndagerð hér á landi eftir að það
fór að ganga betur – þá koma verkefnin
til manns. Ég er í viðræðum við Working
Title um að gera Everest hérna á Íslandi,
risamynd um stórslys á Mount Everest
árið 1996 sem við erum að hugsa um að
taka á Vatnajökli. Við erum að byrja að
ræða við leikara, en lagt er upp með að ég
leikstýri og framleiði með Working Title.
Víkingamyndin er líka í farvegi. Það er
verið að gera kostnaðaráætlun til að at-
huga hvort Ísland standist samanburð við
önnur lönd.“
En Baltasar segir að þetta hefði ekki
verið raunhæfur möguleiki ef hann hefði
ekki sannað sig ytra. „Það hefði ekki ver-
ið nóg að hafa gert Mýrina. Kvikmyndir
eru iðnaður. Og gerðar eru stífar kröfur
um árangur. En það hefur verið markmið
mitt að snúa velgengninni hingað, ekki
bara elta hana út. Fólk heldur kannski að
ég sé farinn, en ég er að fjárfesta í fyr-
irtækjum hér.“
Í því skyni stofnaði Baltasar Blue Eyes
Vision sem framleiðir sjónvarpsþætti og
er kominn í samstarf við allar ríkis-
stöðvar Norðurlanda um þáttaröðina
Ófært eða Trapped, tíu glæpaþætti sem
gerast á Seyðisfirði. Sigurjón Kjartansson
skrifar handritið með Ólafi Egilssyni og
eru þeir byggðir á hugmynd Baltasars og
Sigurjóns. Magnús Viðar Sigurðsson í
Sagafilm er einnig um borð og Ævar
[Grímsson] sem skrifaði Næturvaktina.
„Það má segja að þetta sé landsliðið í
þessari grein og markmiðið er að ná
þáttagerðinni á sama plan og hjá hinum
Norðurlandaþjóðunum. Hvort sem það
tekst í þessari atrennu eða ekki, þá þarf
að taka næsta skref.“
Reynum að finna samverustundir
Í byrjun október fer Baltasar til Ung-
verjalands að skoða tökustaði, en hann
mun leikstýra fyrsta þætti nýrrar sjón-
varpsþáttaraðar fyrir HBO sem gerist í
kalda stríðinu. „Þættirnir gerast í Berlín
árið 1969 og fjalla um prest sem festist
austan megin við múrinn þegar hann
hjálpar fólki að komast yfir. Charles Ran-
dolph, sem skrifaði Munich fyrir Spiel-
berg, er handritshöfundur. Tökur hefjast
um leið og ég losna úr eftirvinnslu 2
Guns, hugsanlega í febrúar eða mars.“
Næsta kvikmynd gæti orðið Everest,
en Grafarþögn og víkingamyndin eru
einnig ofarlega á verkefnalistanum. „Svo
er ég að framleiða nýjustu mynd Dags
Kára [Péturssonar] Fleygur eða Rocket
Man, en það er fyrsta íslenska myndin
sem hann gerir eftir Nóa Albinóa. Það er
verkefni sem ég er spenntur fyrir.“
– Ertu búinn að kveðja leikhúsið?
„Það er mjög erfitt í svona stórum
verkefnum að stjórna tímanum. Það var
búið að bjóða mér að leikstýra Villiönd-
inni í Þjóðleikhúsinu í Ósló, sem átti að
opna Ibsen-hátíðina í haust. En ég varð
að afþakka það, þó að mig langaði til að
taka það að mér. Það er ómögulegt að
vera á mörgum stöðum í einu. Það verður
því minna um leikhús í bili.“
– Þú ert mikið á ferð og flugi. Hvar
býrðu?
„Ef ég vissi það nú,“ segir Baltasar og
hlær. „Ég er með lögheimili í Skagafirði.
Svo er ég ýmist hérna í Reykjavík, á
tökustað eða í Los Angeles. Lilja [Pálma-
dóttir, eiginkona Baltasars] og strákarnir
voru með mér bæði í lokin á tökunum á 2
Guns í Nýju-Mexíkó og í undirbúningi í
New Orleans. Við reynum að koma því
við að eiga samverustundir, en það er
ekkert auðvelt. En ég er ekkert að kvarta,
þetta er auðvitað val hjá mér og hún er að
rækta hesta í Skagafirði, en við erum að
reyna að finna út hvernig við látum þetta
ganga. Íslenskir sjómenn voru aldrei
heima heldur.“
Það dró til tíðinda þegar dreifingar-
rétturinn á 2 Guns utan Bandaríkjanna,
Kanada, Bretlands og Ástralíu, var seldur
á rúmar 40 milljónir dollara á Kvik-
myndahátíðinni í Berlín í vetur. „Þetta
var met á markaðnum, sem er sá stærsti í
Evrópu,“ segir Baltasar. „Maður fær í
magann við að heyra svona. Þetta gerðist
á einum eftirmiðdegi, markaðurinn var
opnaður á fimmtudegi og eftir hádegi var
búið að selja dreifingarréttinn um allan
heim. Og ég hafði áður verið að harka
með íslenskar myndir, sem ég var að selja
fyrir smápeninga í samanburði við þessar
upphæðir. Ef ég hefði fengið lítinn hluta
af þessu, þá hefði ég hoppað hæð mína í
loft upp.“ Baðkarið sem varð á leið sjómannsins unga. Þar svalaði hann þorsta sínum.
Bátnum var sökkt tvisvar við tökur og hann sökk næstum því einu sinni til viðbótar.
Ólafur Darri og Björn Thors í hlutverkum sínum.
Leikararnir syntu í sjónum í þeim atriðum Djúpsins sem gerast úti á hafi. Það kostaði átök í kuldanum. Og erfitt var tæknilega að mynda atriðin.