SunnudagsMogginn - 16.09.2012, Blaðsíða 18

18 16. september 2012
Þetta verkefni fjallar um menn-ingu og samfélag bænda í Ísa-fjarðardjúpi. Það gefur ákveðnainnsýn í eina elstu bænda-
menningu hér á landi og breytingar sem
hafa orðið á samfélaginu þar. Verkið
samanstendur af svarthvítum ljós-
myndum af þeim bændum sem eftir eru
auk eyðibýla, landslags og annars sem
einkennir þetta hverfandi samfélag,“
segir Þorvaldur Örn um ljósmyndaverk-
efni sitt.
„Ég er búinn að fara af og til seinustu
sjö ár að mynda og hitta fólkið, alveg
sama hvaða árstíð það er. Ég er smátt og
smátt að ná þarna samfélagsbreytingu á
filmu. Hver veit nema það verði kominn
golfvöllur þarna eftir tuttugu ár og þá er
það að sjálfsögðu samfélagsbreyting út af
fyrir sig,“ segir hann.
„Á seinustu árum hafa rótgróin sam-
félög breyst mjög mikið, sérstaklega þau
sem eru hvað afskekktust á veturna.
Unga fólkið tekur ekki lengur við bú-
störfum foreldra sinna heldur flytur
stærsti hluti þeirra í þéttbýlið þar sem
nýrri og fjölbreyttari tækifæri bíða. Á
sínum tíma voru héraðsskólar líka lagðir
af en þá voru nánast engir staðir fyrir
krakka að sækja skóla lengur, þannig að
það var orðið erfitt fyrir barnmiklar fjöl-
skyldur að búa í sveitinni,“ segir Þor-
valdur.
„Ég ólst þarna upp í Ísafjarðardjúpi og
þegar ég var krakki var búið þarna á
hverjum einasta bæ. Ég kynntist fólkinu í
sveitinni þá og það var allt iðandi af lífi.
Þetta var frábær tími. Það eru sárafáir
bæir eftir í byggð þarna núna,“ segir
ljósmyndarinn en faðir hans, Krist-
mundur Hannesson, var skólastjóri í
Reykjanesskóla í átján ár.
Sýnir á stærstu ljósmyndahátíð í heimi
„Ég hef verið að vinna að þessu verkefni í
sjö ár. Ég er búinn að ákveða að hafa
þetta sem eilífðarverkefni. Ég ætla mér
að mynda þarna meira og minna þar til
ég er orðinn gamall og vera bara með
sýningar á ákveðnum hlutum. Núna er til
dæmis bara fyrsti hluti og ég er búinn að
sýna í listasafni í Noregi og er að sýna
núna á stærstu ljósmyndahátíð í heimi í
Perpignan í Frakklandi. Ég er búinn að fá
fín viðbrögð við þeirri sýningu, byrjaður
að fá fyrirspurnir um sýningar á næsta
ári,“ segir Þorvaldur.
„Verst er að það er svo erfitt að vinna
svona verkefni vegna þess að ríkinu og
þeim sem veita menningarstyrki er alveg
slétt sama um arfleifð menningar á Ís-
landi. Þeir vilja bara styrkja mann sem
Aðalsteinn Valdimarsson, bóndi á Strandseljum, stendur hér við kindahús sem byggt var fyrir meira en hundrað árum.
Baldur Vilhelmsson, sóknarprestur og bóndi í Vatnsfirði, er síðasti presturinn í sveitinni.
Hverfandi
menning
Þorvaldur Örn Kristmundsson hefur staðið í
ströngu síðastliðin sjö ár við það að mynda sam-
félagið í Ísafjarðardjúpi sem er aðeins skugginn
af sjálfu sér miðað við það sem áður var.
Davíð Már Stefánsson
davidmar@mbl.is
Ragna Aðalsteinsdóttir á Laugarbóli er ein fárra sem eftir eru í Djúpinu.