SunnudagsMogginn

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

SunnudagsMogginn - 16.09.2012, Qupperneq 32

SunnudagsMogginn - 16.09.2012, Qupperneq 32
32 16. september 2012 Ég hafði aldrei siglt áður, ég vissialltaf að ég elskaði það en éghafði aldrei fengið tækifæri tilþess. Eiginmaður minn, Steve, hafði alltaf átt skútur en átti enga þegar ég giftist honum. Árið 2001 keyptum við 40 feta skútu og hugmyndin var að fara með hana á Karíbahafið og hafa hana þar. Ég axlarbrotnaði skömmu eftir þetta á skíðum og brotið greri illa. Ég endaði á spítala í Sviss og tíu mánuðum seinna þurfti ég að fara í aðgerð þar sem pinnar voru settir í axlarbeinin. Þegar maður lendir í svona raunum en nær sér að lok- um verður maður svo hamingjusamur yfir því að vera á lífi að maður vill bara leika sér og skemmta sér. Þegar ég var frá vinnu sökum slyssins varð ég harð- ákveðin í því að ég vildi sigla meira en bara um Karíbahafið. Þegar Steve kom heim úr vinnunni einn daginn þá sagði ég honum að ég vildi sigla umhverfis heiminn. Hann tók því vel og tjáði mér að við þyrftum þá stærri skútu,“ segir Katrín Ísleifsdóttir Everett sem tók sig til og sigldi umhverfis heiminn á skútu ásamt eiginmanni sínum. Ævintýramanneskja og frumkvöðull „Ég hef alltaf verið mikil ævintýramann- eskja. Ég fór í Verzlunarskóla Íslands og varð fyrsta stúlkan til að hljóta stærð- fræðibikarinn á Verzlunarskólaprófi, ég var líka fyrsti tölvufræðingurinn. Ég hef alltaf viljað vera fyrst að öllu, þetta er eitthvað í blóðinu. Pabbi starfaði auðvit- að hjá Sameinuðu þjóðunum og ferðaðist um allt,“ segir Katrín en faðir hennar er Ísleifur Jónsson en hann starfaði áður meðal annars hjá Orkustofnun ríkisins. Katrín er fædd á Íslandi en hefur búið nær samfellt í Englandi frá því að hún hóf nám við Háskólann í Warwick árið 1976. „Ég ætlaði alltaf að koma heim en það gekk ekki upp, það voru einnig fleiri tækifæri úti í Englandi. Annars lít ég alltaf á mig fyrst og fremst sem heims- borgara, ekki Íslending eða Englend- ing,“ segir Katrín. Hún segir að þau hjón hafi þurft að færa ýmsar fórnir fyrir draum sinn um að sigra heimshöfin en að þær hafi allar verið þess virði. „Við áttum stórt hús með fallegu út- sýni og tvo bíla fyrir utan. Við athug- uðum hvað við myndum fá ef við mynd- um leigja húsið út á meðan á siglingunni stæði en það gekk ekki upp. Börnin mín þurftu líka að búa einhvers staðar. Við veltum fyrir okkur tveimur valkostum, annars vegar að við gætum legið í hengi- rúminu í garðinum heima og látið okkur dreyma um að ferðast eða hinsvegar að við gætum selt stóra húsið okkar og látið drauminn verða að veruleika. Við ákváðum því að selja húsið. Dóttir mín, Inga Kristin Kemp, var 16 ára og við ákváðum að fara í siglinguna þegar hún yrði 18 ára,“ segir Katrín. Öldur á stærð við íbúðarblokkir „Við seldum gömlu skútuna og gamla húsið og keyptum nýja skútu og nýtt hús í næsta þorpi. Nýja skútan var 49 fet en það er miklu stærri og breiðari skúta en sú fyrri,“ segir Katrín en hjónakornin lögðu af stað í fyrsta hluta ferðarinnar ár- ið 2007. „Við fórum þá suður til Gíbraltar og svo yfir Atlantshafið til St. Lucia. Þetta voru átján nætur á hafi. Við stoppuðum í einhvern tíma á Kanaríeyjum og fórum þaðan í nóvember árið 2007 yfir Atlants- hafið. Við lentum í hitabeltisstormi á þeirri leið. Ég varð þó aldrei hrædd, ég treysti skútunni fullkomlega. Þetta voru risaöldur eins og stórar blokkir fyrir aft- an okkur en skútan sigldi vel og hreyfðist bara í takt við öldurnar. Skútan er þung og þykk og lætur því mjög vel í sjó,“ seg- ir Katrín en þau gátu sem betur fer farið af og til inn í káetuna og þurftu því ekki að vera undir berum himni allan tímann. „Í skútunni eru kojur, eitt tvíbreitt rúm og svo hjónaherbergið aftan til. Svo er baðherbergisaðstaða og eldhús, þetta er í raun bara eins og íbúð,“ segir Katrín. Hún segir jafnframt að herramanns- matur hafi verið á boðstólum alla ferð- ina. Katrín og Steve rákust á órangútanapa í Indónesíu. Því miður eru villtir órangútanapar orðnir sjaldgæf sjón. Þessar risaskjaldbökur var að finna á Galapagos-eyjum. Skúta hjónanna, Island Kea, er nefnd í höfuðið á Íslandi og nýsjálenska fuglinum Kea. „Ég á mér ekki drauma, ég hef plön“ Katrín Ísleifsdóttir Everett sigldi umhverfis jörð- ina á skútu ásamt eiginmanni sínum, Steve Eve- rett. Þau sigldu þó ekki alltaf lygnan sjó og mættu meðal annars hugsanlegum mannætum, him- inháum öldum, órangútanöpum auk þess sem sjóræningjar ógnuðu för þeirra allverulega. Davíð Már Stefánsson davidmar@mbl.is Ferðalög

x

SunnudagsMogginn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: SunnudagsMogginn
https://timarit.is/publication/785

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.