Morgunblaðið - Sunnudagur - 30.09.2012, Blaðsíða 47

Laus við
látlausan
höfuðverk
GUÐRÚN SÓLEY GUNNARSDÓTTIR, HAGFRÆÐINGUR OG FYRR-
VERANDI LANDSLIÐSKONA Í KNATTSPYRNU, ER FLUTT HEIM TIL
ÍSLANDS ÁSAMT MANNI SÍNUM HELGA MÁ MAGNÚSSYNI EFTIR BÚSETU
Í SVÍÞJÓÐ. ÞAR VORU ÞAU ATVINNUMENN Í ÍÞRÓTTUM Í RÚMLEGA ÞRJÚ
ÁR EN HELGI ER LANDSLIÐSMAÐUR Í KÖRFUKNATTLEIK. ÞAU
KR-INGARNIR KOMU SÉR FYRIR Í VESTURBÆNUM Á NÝJAN LEIK Í
SUMAR OG GUÐRÚN HÓF STÖRF Á NÝ Í SEÐLABANKANUM Í BYRJUN
SEPTEMBER. KNATTSPYRNUFERILL GUÐRÚNAR FÉKK LEIÐINLEGAN
ENDI ÞEGAR HÚN ÞURFTI AÐ LEGGJA SKÓNA Á HILLUNA VEGNA
AFLEIÐINGA SEM HÖFUÐHÖGG Í BEINNI ÚTSENDINGU HAFÐI.
Kristján Jónsson kris@mbl.is
þetta myndi einhvern tíma taka enda eins
og Óli læknir hafði sagt mér. Spurningin
væri bara hversu langan tíma það myndi
taka. Hann benti mér líka á að svona
óvissuástand bitnar oft á andlegu hliðinni og
ég gerði mér grein fyrir því og reyndi að
vera jákvæð.“
Hreyfði sig nánast ekkert í eitt ár
Batinn tók sinn tíma og Guðrún segir að í
rauninni hafi liðið tvö ár þar til hún gat far-
ið að stunda einhverja líkamsrækt án þess
að fá höfuðverk. „Fyrsta árið hreyfði ég
mig nánast ekki neitt en annað árið fór ég
aðeins að hreyfa mig. Ég var þá orðin mun
betri en ég gat samt ekki farið á fótbolta-
æfingar án þess að versna. Ég var farin að
venjast því að vera með höfuðverk en ég sá
þó framfarir með tímanum. Reynir Björns-
son, læknir kvennalandsliðsins, lét mig fá
dagatal þar sem ég merkti við þau einkenni
sem ég var með á hverjum tíma og þannig
fylgdumst við með yfir lengri tíma. Fyrstu
mánuðina var ástandið mjög slæmt en svo
var ég orðin sæmileg nema þegar álagið
jókst, annaðhvort í vinnunni eða vegna
hreyfingar. Rétt eftir meiðslin var ég að
demba mér í sænskuna í vinnunni og var í
75% starfi. Þegar ég kom heim var ég alveg
búin á því og þurfti einfaldlega að leggjast
fyrir. Ég gat ekki verið mikið innan um
fólk því það tók mikið á höfuðið. Ég fékk
stundum mígrenisköst en aðallega var ég
með stöðugan hausverk. Mér finnst best að
lýsa því þannig að mér leið eins og það
væri ský inni í hausnum á mér, stanslaus
þoka. Ég gerði oft tilraunir til að hreyfa
mig en þá versnaði höfuðverkurinn og ég
svaf mjög illa eftir áreynslu. Líkaminn stífn-
aði upp við hreyfingu því hann var að koma
í veg fyrir aukinn hristing á hausinn. Ég
fékk því mikla vöðvabólgu sem líklega jók á
höfuðverkinn. Vöðvabólga getur á hinn bóg-
inn einnig aukist við enga hreyfingu. Þetta
var því eins konar vítahringur,“ útskýrði
Guðrún en sem betur fer hefur birt til hjá
henni og í dag er líf hennar að komast í
eðlilegt horf á ný.
„Þegar tvö ár voru liðin fannst mér ég
vera orðin góð. Þá var ég ófrísk og var ekki
að hreyfa mig mikið hvort sem var. Það er
eiginlega fyrst núna, þremur árum seinna,
sem ég er farin að stunda einhverja hreyf-
ingu að ráði og það gengur vel,“ sagði Guð-
rún og hún er byrjuð að spila innanhúss-
fótbolta með „old girls“ og er einnig í
svokölluðu víkingaþreki. Guðrún segir það
blunda í sér að láta reyna á hvort hún geti
gert meira en segist ekki vera í aðstöðu til
þess í augnablikinu.
Morgunblaðið/Ómar
* En ég var náttúrlega atvinnumaður og þjálf-arinn sagði einfaldlega að fyrst ég spilaði allaleikina með landsliðinu þá hlyti ég að geta spilað
með Djurgården. Þá var ég strax sett í fullar æfing-
ar en var alls ekki í standi til þess.
30. 09. 2012 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 47