Morgunblaðið - Sunnudagur - 11.08.2013, Síða 51
urðsson. Þá var um borð Árni Sæberg
ljósmyndari Morgunblaðsins.
Leiðangursmenn og búnaður þeirra
komu til Kulusuk með Hercules-flugvél
gegnum Keflavík. Á sama tíma voru á
flugvellinum þrjár þyrlur frá Air Green-
land, sem aðstoða áttu við flutningana
upp á jökulinn, Fokker-farþegavél frá
Flugfélagi Íslands, sem var í áætl-
unarflugi, og Twin Otter frá Norlandair.
„Heimamenn hafa líklega ekki vitað hvað-
an á þá stóð veðrið þetta miðdegi. Kulu-
suk-flugvöllur, sem alla jafna er mjög
friðsæll, var eins og alþjóðaflugvöllur,“
segir Björn Brekkan og skellir upp úr.
Flak Duck-vélarinnar hvílir um 100 míl-
ur suður af Kulusuk sem er um fimmtíu
mínútna flug fyrir þyrluna. Í tvö þúsund
feta hæð. Á flugvellinum í Kulusuk kom í
ljós að hópurinn var bæði stærri en talið
var og búnaðurinn mun meiri að umfangi.
Þess vegna þurfti að fara tvær ferðir en
ekki eina eins og fyrirhugað var. Vegna
reglna um hvíld þurfti að fara seinni
ferðina að morgni miðvikudagsins 31. júlí.
Eftirvænting í hópnum
Hvasst var þessa daga og skömmu áður
en TF-Líf fór í loftið bárust fregnir þess
efnis að vindur hefði farið í allt að 35
metra á sekúndu á svæðinu. „Við höfðum
svolitlar áhyggjur af þessu en þegar á
reyndi hafði lægt og flugið var hið þægi-
legasta í alla staði. Hviðurnar fóru mest í
20 metra á sekúndu,“ segir Björn.
Hann segir mikla eftirvæntingu hafa
verið í hópnum en leiðangursstjórinn, Lou
Sapienza, sat við hliðina á honum í þyrl-
unni í fluginu upp á jökulinn. Sapienza
hefur dreymt um það árum saman að
leysa gátuna um Duck-vélina sem hvarf
og þóttist að vonum hafa himin höndum
tekið þegar flakið fannst í fyrra. Björn
segir hann vongóðan um að flugmennirnir
séu ennþá um borð í vélinni sem ætti að
hafa varðveist vel í jöklinum. „Það var
þvílík spenna í hópnum enda ekki á
hverjum degi sem menn hafa tækifæri til
að komast í beina snertingu við fortíðina.“
Björn segir aðstæður prýðilegar á vett-
vangi en búðunum, sem eru hátæknilegar,
fylgja margvísleg þægindi sem ekki eru
sjálfgefin í óbyggðum, eins og steypibað.
Ekki þarf heldur að hafa áhyggjur af
kuldanum á þessum tíma árs.
Landhelgisgæslunni hefur ekki ennþá
borist beiðni um að sækja hópinn í sept-
ember en Björn á ekki von á öðru en að
vel verði brugðist við þeirri umleitan,
komi til þess.
Hann bíður, eins og fleiri, spenntur eft-
ir niðurstöðum leiðangursins. „Þetta eru
kollegar okkar þarna niðri, menn sem
stofnuðu sér í bráða hættu til að freista
þess að bjarga mönnum í neyð – og
týndu lífi.“
Komið inn til lendingar í Kulusuk við upphaf verkefnisins. Flugið þangað tekur þrjá og hálfan tíma.
Tjaldbúðir leiðangursmanna á jöklinum. Tjöldin eru búin helstu þægindum, svo sem steypibaði.
Grumman J2F Duck. Vél sömu gerðar og sú sem fórst á Grænlandsjökli fyrir sjötíu árum.
*Kulusuk-flugvöllur, sem alla jafna er mjög frið-sæll, var eins og alþjóðaflugvöllur.
Áhöfnin á TF-Líf ásamt leiðangursstjóranum á flugvellinum í Kulusuk; Brynhildur Bjartmarz, Björn
Brekkan, Hrannar Sigurðsson og Lou Sapienza. Mikið var um að vera á vellinum þennan dag.
Þyrlan á leið á áfangastað á Grænlandsjökli. Flugið frá Kulusuk tekur um fimmtíu mínútur.
11.8. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 51