Morgunblaðið - 17.10.2013, Blaðsíða 27

27
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. OKTÓBER 2013
Hvutti hundsaður Þessi gáskafulli hundur í Laugaráshverfinu í Reykjavík var ólmur í að bregða á leik með kettinum sem var hins vegar afskaplega var um sig og vildi ekkert með hann hafa.
Golli
Fjárlagafrumvarp
fyrir árið 2014 gerir
ráð fyrir að tekjur
ríkisins verði 587,6
milljarðar og gjöld
587,1 milljarður. Af-
gangurinn verði því
500 milljónir á árinu.
Samkvæmt rík-
isreikningi fyrir árið
2012 voru skuldir og
skuldbindingar rík-
isins 1.952 milljarðar um síðustu
áramót. Svona stórar tölur skilur
auðvitað enginn venjulegur mað-
ur.
Setjum þetta í samhengi sem ís-
lensk heimili, sem eru 78.168 tals-
ins, gætu kannast við. Ef þessum
upphæðum væri skipt jafnt þeirra
á milli þá liti áætlun meðalheimilis
fyrir næsta ár svona út: Tekjur á
mánuði væru 626.429 krónur og
gjöld 625.896 krónur. Afgangur
hvers mánaðar væri því 533 krón-
ur. Skuldir heimilisins væru 25
milljónir. Ef við ímyndum okkur
að heimilismenn ætli sér að fara
vel með þennan afgang og nota
hann til að borga inn á höfuðstól
skuldanna þá tæki 3.904 ár að
borga upp skuldirnar. Heimilið
væri því skuldlaust árið 5918.
Til einföldunar er hér litið
framhjá áhrifum
vaxtavaxta. Ofan-
greint dæmi gerir
ráð fyrir að allur af-
gangurinn fari sann-
arlega í að borga
niður skuldirnar.
Jafnframt þyrfti
áætlunin að stand-
ast, en því miður eru
heimilismenn ekki
betri í áætlanagerð
en svo að afgang-
urinn hefur nær allt-
af verið minni en
þeir reikna með og
raunar yfirleitt neikvæður. Það er
því líklegra að skuldirnar muni
halda áfram að aukast og börnin á
heimilinu, og afkomendur þeirra,
þurfi að borga sífellt stærri hluta
af tekjum sínum í vexti af vaxandi
skuldum.
Ef við breytum dæminu og
ímyndum okkur að afgangur af
rekstri ríkisins væri 10 milljarðar
þá væri 10.661 krónu afgangur á
fjölskyldu á mánuði. Samt sem áð-
ur tæki 195 ár að greiða niður
skuldirnar og fjölskyldan væri á
skuldaklafa til ársins 2208. Af-
gangurinn þyrfti því að vera miklu
meiri en það.
Svona getur þetta ekki gengið
áfram. Rétt eins og heimilin þurfa
að hafa stjórn á útgjöldum til að
ná endum saman verða stjórn-
málamenn að hafa dug í sér til að
draga verulega úr ríkisútgjöldum.
Einungis þannig verður kleift að
draga úr opinberum skuldum og
bæta hér aftur lífskjör.
Eftir Davíð
Þorláksson
» Stjórnmálamenn
verða að hafa dug í
sér til að draga veru-
lega úr ríkisútgjöldum.
Davíð
Þorláksson
Höfundur er héraðsdómslögmaður.
Skuldlaust
Ísland árið 5918
Á meðan starfsfólk
grunnþjónustu Reykja-
víkurborgar kvartar
undan sívaxandi álagi og
skólabyggingar liggja
undir skemmdum vegna
viðhaldsleysis, forgangs-
raðar meirihluti Sam-
fylkingar og Besta
flokksins fjármunum í
þágu gæluverkefna
sinna. Mörg þessara
verkefna snúast um að
teppa mikilvægar umferðargötur og sjá
til þess að það taki Reykvíkinga lengri
tíma en áður að komast á milli staða.
Með því að lengja tímann í umferðinni,
styttist sá tími sem fólk hefur til frjálsr-
ar ráðstöfunar, t.d. til frístundaiðkunar
eða samverustunda með fjölskyldunni.
Klúður við Hofsvallagötu
Hofsvallagötuklúðrið er dæmi um
þetta en ein afleiðing þess hefur auk
þess orðið sú að beina umferð inn í nær-
liggjandi íbúahverfi. Fjölmennur íbúa-
fundur var haldinn í Vesturbænum í
síðasta mánuði um breytingarnar á
Hofsvallagötu. Æðstu yfirmenn verk-
legra framkvæmda hjá borginni, Jón
Gnarr borgarstjóri og Dagur B. Egg-
ertsson, formaður borgarráðs, sáu ekki
ástæðu til að sækja fundinn og hlusta
þar á sjónarmið íbúa. Þess í stað lýsti
einn æðsti embættismaður borgarinnar
því yfir í upphafi fundar að Jón Gnarrr
borgarstjóri bæri enga ábyrgð á fram-
kvæmdunum. Varla er hægt að finna
skýrara dæmi um það hvernig Jón
Gnarr smeygir sér markvisst undan
þeirri ábyrgð, sem fylgir
starfi borgarstjóra.
Breytingar
á Borgartúni
Borgaryfirvöldum hafa
borist ýmsar athugasemd-
ir frá hagsmunaaðilum
varðandi yfirstandandi
breytingar á Borgartúni.
En með breytingunum er
ekki gert ráð fyrir út-
skotum fyrir biðstöðvar
strætisvagna við götuna
og þarf því að stöðva þá á
miðri akrein með tilheyr-
andi umferðartöfum. Þá hafa atvinnu-
rekendur við Borgartún lagst gegn því
að aðkoma að fyrirtækjum þeirra sé
þrengd í tengslum við breytingarnar og
bílastæðum fækkað enda ekki bætandi
á hinn mikla bílastæðaskort sem er nú
þegar í götunni.
Ástæða er fyrir borgaryfirvöld að
taka tillit til þessara athugasemda enda
gegnir Borgartún mikilvægu hlutverki
fyrir atvinnulíf borgarinnar og raunar
alls landsins. Þrátt fyrir að málið hafi
verið mikið í fréttum að undanförnu
kemur í ljós að borgarstjóri þekkir lítið
til þess og virðist hafa takmarkaðan
áhuga á sjónarmiðum hagsmunaaðila
þegar hann er spurður út í það í Morg-
unblaðinu sl. þriðjudag.
Borgarstjóri er
framkvæmdastjóri
Lengi hefur verið litið svo á að borg-
arstjórinn í Reykjavík gegni þrenns
konar meginhlutverki. Hann sé fram-
kvæmdastjóri Reykjavíkurborgar, op-
inber fulltrúi borgarinnar og pólitískur
leiðtogi meirihlutans. Þrátt fyrir að
ólíkir menn hafi gegnt embættinu, hef-
ur ætíð verið skýrt, þar til nú, að borg-
arstjóri beri endanlega ábyrgð á fram-
kvæmdum borgarinnar og svari fyrir
þær gagnvart borgarbúum. Af þessu
leiðir að borgarstjóri þarf að vera vel
inni í helstu framkvæmdum hverju
sinni og reiðubúinn að hlusta á at-
hugasemdir borgarbúa varðandi þær.
Mörg fleiri dæmi er hægt að nefna
um að þessi framkvæmdastjóri Reykja-
víkurborgar lætur ekki fjölmiðla ná í
sig langtímum saman út af ákveðnum
málum eða svarar út í hött. Þannig vík-
ur borgastjóri sér ítrekað undan
ábyrgð sinni.
Á kjörtímabilinu hafa Samfylkingin
og Besti flokkurinn breytt stjórn-
skipulagi ráðhúss Reykjavíkur í þeim
tilgangi að losa sitjandi borgarstjóra
undan skyldum sínum. Í meginnið-
urstöðum sex mánaða gamallar skýrslu
úttektarnefndar á stjórnkerfi og stjórn-
sýslu Reykjavíkurborgar kemur fram
að óheppilegt sé að litið sé svo á að það
sé að einhverju leyti valkvætt með
hvaða hætti æðsti embættismaður
borgarinnar (borgarstjóri) hagi að-
komu sinni að því starfi.
Þessi fráleita stjórnsýsla er í boði
Besta flokksins og Samfylkingarinnar.
Eftir Kjartan
Magnússon » Gæluverkefni Besta
flokksins og Samfylk-
ingarinnar hafa þau mark-
mið að stífla mikilvægar
umferðargötur í borginni.
Kjartan
Magnússon
Höfundur er borgarfulltrúi Sjálfstæð-
isflokksins.
Borgarstjóri víkur
sér undan ábyrgð