Stígandi - 01.04.1944, Side 19

Stígandi - 01.04.1944, Side 19
STÍGANDI KONA VÍGA-GLÚMS 97 innstu hjartarótum: Ólafur pá hélt hlífiskildi yfir Bolla sonar- bana sínum, taldi sér Kjartan að engu bættari, þó að Bolli væri drepinn, og sendi sínum ógæfusama fóstursyni liðstyrk til varn- ar gegn þeim, er sóttu eftir lífi hans. Ingimundur gamli og Ás- kell goði leyndu banasárum sínum, unz þeir ógæfumenn, sem veittu þau, voru frelsaðir frá ógn hefndarinnar. — Síðu-Hallur lagði Ljót son sinn ógildan, svo að alþjóð mætti frekar bjargast úr ófriðareldinum. Þannig mætti lengur telja, og minning slíkra manna líkist vita á myrkri, sæbarinni strönd — björtum vita, sem leiðir út úr ógöngunum, vísar veg fram hjá blindskerjum. En — því miður virðist þessi fyrirgefandi friðarmildi ekki hafa átt nein áberandi ítök í hjarta fornkonunnar íslenzku. Hún var tíðum búin gáfum og gervileika, hugprúð hetja á reynslustundum, heit og fómfús í ást sinni, — trú til dauðans öllu því, er hún hafði velþóknun á. En mættu mótgerðir, svo sem óvirðing eða ósigrar, þá lét þessi sama kona tíðum stjórnast af villtri tilfinning ham- stola haturs, og þá var hún miskunnarlaus gagnvart óvinum sín- um, jafnvel enn miskunnaríausari en hinn harðfengasti víking- ur. Hana hungraði og þyrsti eftir hefndinni. Hún þekkti vopn- ið, sem gat veitt hana og kunni vel að beita því, svo að það særði eftirminnilega. — Að eggja, fyrst meinhægt og ertandi, svo fast og ákveðið, síðast ófyrirleitið — blygðunarlaust, ef þess gerðist þörf, var sóknarstefna slíkrar konu. íslendingasögurnar eru auðugar af fi'ásögnum um slíkar eggjanir: Bergþóra Skarp- héðinsdóttir eggjar sonu sína og bónda til að hefna fyrir níð- kviðling þann, er þeim var tileinkaður: — „Gjafar eru yðr gefn- ar feðgum, og verðit þit litlir menn af, ef þit launit engu“. — Guðrún Ósvífursdóttir eggjar Bolla til að vega að Kjartani fóst- bróður sínum, er hann fer fáliðaður um héraðið. Þorgerður móðir Kjartans hefnir síðan fyrir þá áeggjun og ógæfuverkið, sem af henni leiddi, með því að fylkja sonum sínum fram gegn Bolla einum og varnarlitlum og eggja þá til ósleitilegrar at- göngu. — Og loks er eggjun allra eggjana, — eggjun Hildigunn- ar Starkaðardóttur, er hún steypir blóði drifinni skikkju Hösk- ulds Hvítanessgoða yfir Flosa föðurbróður sinn til að æsa hann til róttækustu hefndarráðstafana. Lík eru mörg fleiri dæmi, en þessi, sem hér eru greind, eru næg sönnun þess, að kvenhetjum fortíðarinnar var það yfirleitt tamara að æsa ófriðareldinn, en fela hann. 7

x

Stígandi

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.