Stígandi - 01.04.1944, Blaðsíða 75

Stígandi - 01.04.1944, Blaðsíða 75
STIGANDI DR. ROBERT MAYNARD HUTCHINS: TÓMSTUNDIR - ÞJÓÐFÉLAGSÞROSKI Sannasti mælikvarðinn á menntun einstaklinga er, hvernig þeir verja tómstundum sínum. Forngrikkir sögðust vinna til þess að öðlast tómstund- ir. En af orði því er hjá þeim táknaði hugtakið tómstund, er komið orðið skóli. Þeir litu ekki svo á, að vinna bæri til þess að afla fjár til bíóferða eða baðstaðalífs. Vinnan var í þeirra augum nauðsynleg til að afla þeim að- stöðu til fræðslu, íhugunar og til að gegna borgaralegum skyldum. Og af því að þeir vörðu tómstundum sínum á þennan hátt, þá urðu þeir leiðtogar og kennifeður allra þroskasækinna kynslóða. Grikkir litu svo á, að markmið lífsins væri hamingja. Hamingjan fælist fyrst og fremst í þroskun æðri eiginleika mannsins, og þessi þroskun ynnist við fræðslu, íhugun og virka þátttöku í félagslífi, og sá, sem hafði þær fáar sem engar, var tæpast talinn til manna. Tómstunda sinna öfluðu Grikkir sér með þeim hætti, sem við teljum ekki lengur réttmætan. Þeir létu þræla vinna fyrir sig. Þrælar voru ekki taldir til manna. Hugsuðir Grikkja héldu því fram, að þar eð tómstundir væru hverjum manni nauðsynlegar til þroskunar mannrænum hæfileikum sínum, gætu þeir, sem engar tómstundir hefðu, er gæfi þeim tækifæri til fræðslu, um- hugsunar og þátttöku x stjórn borgríkisins, ekki talizt hæfir sem borgarar lýðríkis, væru ekki menn. í nútíma-þjóðfélagi er litið á tómstundir sem almenn mannréttindi. I stað þræla eru vélarnar komnar. Vinnustundum fækkar sífellt. Tómstund- ir eru ekki lengur forréttindi fárra, heldur sjálfsagt keppikefli allra. Þessi þróun mun halda áfram. Og eftir þetta stríð mun margt nýtt koma fram á sviði tækninnar, sem enn dregur úr vinnuþörf mannsins við likamlegt erfiði. Eg hygg, að mannkynið standi nú við upphaf en ekki endi byltingar vísindanna. Framleiðslan mun gerast enn tröllauknari, kröfurnar til vinnu- afls mannsins enn minni. Þrátt fyrir endurskipulag og endurreisn eftir stríðið, þrátt fyrir geysi- skuldir og geysi-skyldur við miljónir manna, sem allt hafa misst, mun vinnudagur verkajnannsins enn styttast og vinnuvikan einnig, og sá tími lengjast, sem hann á sjálfur ráð á. Vélar geta leyst menn úr ánauð. En frelsi er ekki endanlegt takmark. Frelsið er þér engin náðargjöf, nema þú kunnir að notfæra það. Ef við álítum eins og Forngrikkir, að hamingju lífsins sé að finna í þrosk- un gáfna og siðgæðis og þjóðfélagslegum störfum, þá eru það hinar sönnu frjálsu stundir okkar, sem við verjum þann veg.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Stígandi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.