Stígandi - 01.04.1944, Blaðsíða 52

Stígandi - 01.04.1944, Blaðsíða 52
130 í ORLOFI STÍGANDI — Ó, sagði Jón Jónsson aftur og setti skilvinduna af stað, ó, að eiga ekki hey í þennan guðsgjafarþurrk. Svona getur hann orðið í heila viku eða hálfan mánuð, svo komið óþurrkur og aldrei þomað af strái til veturnótta. Á hálfum mánuði mastti hirða allt túnið hérna, slá og hirða, ef maður hefði lið. Ó, svona þurrkur á túnaslættinum og ekkert stráið laust! — Sæktu Brún og Mósa, sagði ég við húsbóndann, og láttu aktygin á þá. Menn þurfa sjaldan að sofa mikið í sveitinni á vorin. Sólarljósið er betra en svefn og fullt af bætiefnum. Ég tók ljáinn og lagði hann á hjólið. Hér er túnið, og áin Iða hnígur fram með því, hvít og blik- andi eins og silfur og gull. Þrjátíu kynslóðir íslands hafa erjað þetta tún. Sú þrítugasta kom með nýjan plóg og herfi og græði- magn í stórum pokum frá útlandinu og réðist á þýfið með hest- afli og mótorkrafti og umbylti öllu í eina flatneskju. Rennslétt- ur töðuvöllur með sáðgrasi og smára, blómgresi og ótal öðru, kafgras, breiðir sig móti morgunsólinni, sem situr uppi björt og skínandi. — Ho, ho, ho, hott, segi ég við þá Brún og Mósa, ho, ho, ho, og hristi stjórnartaumana eggjandi. Hjól snúast og ljárinn tekur kipp til sinna athafna. — Ho, ho, hott. Og eggjámið klippir gras hring eftir hring. Ég er að vélslá grösugasta blettinn í túninu, losa í þurrkinn. Upp úr slægjunni rís ilmur og stígur i himininn, safalykt úr hrárri töðunni. Yztu hringirnir af slægjunni taka að lýsast ofan í hitanum. Þá gengur maður út úr bænum með hrífu í hendinni, veður- barinn og álútur, þó hvatlegur í spori af áhuga og festu. Það er óðalsbóndinn. Áðan lagði hann sig fyrir í öllum klæðum og svaf í klukkutíma, líkt og fugl, sem blundar augnablik með nef undir væng. Nú kemur hann í slægjuna að flekkja. Sólin fer hækkandi. Svo lækkar hún aftur og dagurinn líður eins og aðrir dagar. Slægjuhringirnir fjölga og hestarnir letjast við sláttinn. Bifreið kemur brunandi innan veg. Það var um sjö-leytið. Brún og gljáandi bifreið og fer eins og fugl fljúgi. Ég fékk sting í hjartastað, því að líklega vita þeir ekki, sem þar em, að nýi vegurinn endar við djúpa gróf hérna ofan við túngarðinn. Ég stöðvaði sláttuhestana og reyndi að veifa. Og á fremsta barmi glötunar stöðvaðist hún eins og fjötruð í jörðina. Mér létti.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Stígandi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.