Stígandi - 01.04.1944, Blaðsíða 54
132
í ORLOFI
STÍGANDI
— Fara? Ekkert. Við erum bara í fríi, í sumarleyfi, í orlofi,
drengur. Svo erum við í fjallaferðum að skoða landið og jökl-
ana og árnar og fossana og piltana. Það var Gógó,sem talaði.
Hún sýndi mér buxurnar sínar og skóna. — Sko.
— Það er létt að ganga í þessu, sagði Bíbíbí. Við erum bún-
ar að fara yfir sjö stór fjöll í dag og mörg, mörg minni fjöll og
öræfi og orðnar dauð-uppgefnar.
— Og svangar, bætti Gógó við. Mig langar bara að borða
þig, piltur minn, af því að þú ert sætur og indæll, ef þú bara
kynnir að tala. Er ekki til skyr og rjómi og mjólk og steik og lax
og hangiket?
— Við skulum bara tína ber í brekkunni, sagði Bíbíbí, aðal-
bláber, þau eru svo voða, voða góð. Má það ekki?
— Jú, sagði ég, en þið þurfið bara að bíða hérna hjá mér í
mánuð eftir því, að þau vaxi í brekkunni.
— Líttu á, sagði Gógó, líttu á, líttu á, hann talar drengurinn.
En heyrðu! Megum við ekki fara heim og finna fólkið og kaupa
rjóma og skyr og hangiket?
Ég svitnaði af blygðun. — Það er ekkert fólk í bænum, stam-
aði ég.
— Ekkert fólk, sagði Bíbíbí, ekkert fólk í þessu stóra og
fallega húsi? Þú meinar það ekki. Nú veit ég: Það er í fríi.
Að allir skuli fara í frí í einu. Ekki gerum við það. Við förum til
skiptis, svo ekki þurfi að loka.
Nú eygði ég smugu og útgöngudyr og ásetti mér að bjarga
sóma heimilisins.
— Ég slæ, sagði ég, og gamli maðurinn þarna hagræðir hey-
inu og þurrkar. Annað fólk er ekki á bænum eins og stendur.
— Blessað fólkið hefir brugðið sér í orlof í góða veðrinu,
sagði Gógó með skilningi. Okkur varðar ekki um það, Bíbíbí
mín. Við tefjum fyrir með þessu. Við tefjum fyrir manninum
með þessu, sérðu.
— Nei, sagði ég og hlýnaði allur innan af hluttekningunni.
Ég er að hætta slætti í dag. Gjörið svo vel að ganga heim. Ein-
hver ráð verða með skyrið og rjómann, þó að kvenfólkið sé fjar-
verandi.
Svo gaf ég Mósa orlof og Brún sumarleyfi, báðum í slægjunni,
eða óslægjunni, bara eftir því hvort þeir kusu sér heldur.
Við gengum svo heim öll saman, nema Jón Jónsson íslands-
bóndi. Honum þokaði enginn mannlegur máttur.