Stígandi - 01.04.1944, Síða 54

Stígandi - 01.04.1944, Síða 54
132 í ORLOFI STÍGANDI — Fara? Ekkert. Við erum bara í fríi, í sumarleyfi, í orlofi, drengur. Svo erum við í fjallaferðum að skoða landið og jökl- ana og árnar og fossana og piltana. Það var Gógó,sem talaði. Hún sýndi mér buxurnar sínar og skóna. — Sko. — Það er létt að ganga í þessu, sagði Bíbíbí. Við erum bún- ar að fara yfir sjö stór fjöll í dag og mörg, mörg minni fjöll og öræfi og orðnar dauð-uppgefnar. — Og svangar, bætti Gógó við. Mig langar bara að borða þig, piltur minn, af því að þú ert sætur og indæll, ef þú bara kynnir að tala. Er ekki til skyr og rjómi og mjólk og steik og lax og hangiket? — Við skulum bara tína ber í brekkunni, sagði Bíbíbí, aðal- bláber, þau eru svo voða, voða góð. Má það ekki? — Jú, sagði ég, en þið þurfið bara að bíða hérna hjá mér í mánuð eftir því, að þau vaxi í brekkunni. — Líttu á, sagði Gógó, líttu á, líttu á, hann talar drengurinn. En heyrðu! Megum við ekki fara heim og finna fólkið og kaupa rjóma og skyr og hangiket? Ég svitnaði af blygðun. — Það er ekkert fólk í bænum, stam- aði ég. — Ekkert fólk, sagði Bíbíbí, ekkert fólk í þessu stóra og fallega húsi? Þú meinar það ekki. Nú veit ég: Það er í fríi. Að allir skuli fara í frí í einu. Ekki gerum við það. Við förum til skiptis, svo ekki þurfi að loka. Nú eygði ég smugu og útgöngudyr og ásetti mér að bjarga sóma heimilisins. — Ég slæ, sagði ég, og gamli maðurinn þarna hagræðir hey- inu og þurrkar. Annað fólk er ekki á bænum eins og stendur. — Blessað fólkið hefir brugðið sér í orlof í góða veðrinu, sagði Gógó með skilningi. Okkur varðar ekki um það, Bíbíbí mín. Við tefjum fyrir með þessu. Við tefjum fyrir manninum með þessu, sérðu. — Nei, sagði ég og hlýnaði allur innan af hluttekningunni. Ég er að hætta slætti í dag. Gjörið svo vel að ganga heim. Ein- hver ráð verða með skyrið og rjómann, þó að kvenfólkið sé fjar- verandi. Svo gaf ég Mósa orlof og Brún sumarleyfi, báðum í slægjunni, eða óslægjunni, bara eftir því hvort þeir kusu sér heldur. Við gengum svo heim öll saman, nema Jón Jónsson íslands- bóndi. Honum þokaði enginn mannlegur máttur.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Stígandi

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stígandi
https://timarit.is/publication/1085

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.