Læknablaðið - 15.11.2001, Qupperneq 5

II M R Æ fl fl 0 G F R É T TIR listamaður
MÁNAÐARINS
912 Af sjónarhóli stjórnar LÍ: Um
samskipti stjórnvalda og
samtaka lækna
Sigurður Björnsson
915 Aðalfundur Læknafélags
Islands:
Hhium að sérstöðu og
sjálfsmynd lækna
Setningarrœða Sigurbjörns
Sveinssonar formanns LI
917 Yfirlýsing LÍ
nig Stríðsöxin grafin formlega í
friði og spekt
Þröstur Haraldsson
920 Ályktanir aðalfundar LÍ
923 Málþing á aðalfundi LÍ:
Starfsumhverfi lækna
breytist í takt við samfélagið
Þröstur Haraldsson
926 Framt'ð Landspítala háskóla-
sjúkrahúss:
Verður nýr spítali byggður
upp við Hringbraut?
926 Hröð uppbygging eða lang-
lífar skammtímalausnir?
933 Nýjan spítala þyrfti að reisa
hratt
Viðtal við Sverri Bergmann
formann læknaráðs LSH
Þröstur Haraldsson
935 Stjórnarfundur Alþjóðafélags
lækna í Ferney Voltaire
Jón G. Snœdal, Sigurbjörn
Sveinsson
937 Tilkynning frá sóttvarna-
lækni um bólusetningu
gegn inflúensu
937 Tyfseðlar fyrir lyf án
markaðsleyfis
Frá Lyfjastofnun
941 Tæpitungulaust.
„Þá skiptir mestu máli að
maður græði á því“
Arni Björnsson
943 íðorðapistill 138.
Fótaóeirð
Jóhann Heiðar Jóhannsson
945 Faraldsfræði 12.
Sjúklingasamanburðar-
rannsóknir V
María Heimisdóttir
947 Lyfjamál 98
949 Broshornið 20.
Af barnleysi og
veðhlaupahrossi
Bjarni Jónasson
950 Styrkir, Læknadagar, þing
951 Námskeið
954 Lausar stöður
957 Okkar á milli
958 Minnisblaðið
Elsa Dóróthea Gísladóttir hefur
haldið nokkrar einkasýningar og
tekið þátt í mörgum samsýningum
síðustu átta árin, en hún lauk fram-
haldsnámi frá listaháskólanum í
Enschede í Hollandi árið 1994.
Undanfarið hefur hún sýnt Ijós-
myndaverk sem einkum fjalla um
kvenímyndir, sögu þeirra og mótun.
Þannig hefur hún til að mynda
fengið ýmsa til að segja fyrir um
það hvernig hún sjálf eigi að vera,
hvernig klæðnaður og yfirbragð
henti henni best eða endurspegli
best persónu hennar, og síðan látið
mynda sig eftir þeirri forskrift. Þá
hefur Elsa Dóróthea líka kannað í
Ijósmyndum ævintýri, þjóðsögur og
helgisögur ýmiss konar.
Verkið sem prýðir forsíðu blaðs-
ins þessu sinni sýnir gjörninginn
Sólsetra á mílli sem Elsa
Dóróthea framdi laugardaginn 21.
febrúar árið 1998 og sýndi Ijós-
myndir úr í Galleríi 20 fermetrum í
mars sama ár. í verkinu fylgir hún
fyrirmælum úr Landnámu þar sem
segir að kona geti numið það land
sem hún geti leitt kvígu um sólsetra
á milli á vordegi. Kvigan í þessu til-
felli var heimatilbúin úr blikki og
krossviði og Elsa teymdi hana milli
helstu listsýningarsala borgarinnar.
Þannig nam hún á táknrænan hátt
það land sem helgað er myndlist-
inni í Reykjavík. Um leið vekur hún
ýmsar spurningar um tengsl lista-
stofnananna og listamanna, einkum
yngri listamanna sem eru að reyna
að vinna sér sess. Hvernig fer lista-
maður að því að nema land í stofn-
anaheimi myndlistarinnar? Er það
land kannski fullnumið? En þrátt
fyrir þessar gagnrýnu hliðar er verk-
ið bæði Ijóðrænt og fallegt, fínleg
tilvísun í menningarhefð okkar og
þau gildi og siði sem landið var
byggt á. Þannig sameinar það
sterkar menningarlegar tilvísanir og
nærgöngula úttekt á stöðu mynd-
listarinnar i nútímanum.
Jón Proppé
Læknablaðib 2001/87 865
© Elsa D. Gísladóttir