Læknablaðið - 15.02.2002, Síða 5

LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
UMRÆflA 0 G FRETTIR
128 sjónarhóli stjórnar LÍ:
Að standa vörð um hagsmuni
stéttarinnar
fíirna Jónsdóttir
129 Eins og annað fólk
Katrín Fjeldsted
131 Skrifræði og fag í
heilbrigðisþjónustu
Ólafur Ólafsson
132 Numerus Clausus
lagður niður
Rætt við Stefán B. Sigurðsson
prófessor um breytt
inntökuskilyrði í læknadeild
Þröstur Haraldsson
X35 Af lyfjakynnum og líflækni
Viktoríu drottningar
Hjörleifur Þórarinsson
136 Fjölmennasta árshátíð
LR frá upphafi
140 Frá Læknadögum:
Hjálækningar, steratröll -
og svo ball á eftir
Þröstur Haraldsson
143 Þegar læknirinn breytist í
sjúkling
Frásögn af málþingi um
veikindi, vímuefnanotkun
og starfslok lækna
Þröstur Haraldsson
146 Þrúgur reiðinnar
Erindi flutt á
Læknadögum
Katrín Fjeldsted
151 Eðlilegt að ferliverkin
flytjist út á stofurnar
Rætt við Guðmund Inga
Eyjólfsson
Þröstur Haraldsson
155 Reglur fjölskyldu- og
styrktarsjóðs sjúkrahúss-
lækna og heilsugæslulækna
155 Smásjáin
163 íðorðasafn lækna 141.
Endurkoma sjúkdóms
Jóhann Heiðar Jóhannsson
165 Faraldsfræði 15.
Aldursstöðlun
María Heimisdóttir
167 Lyfjamál 101.
169 Broshornið 23.
Af litlum körlum og
hausverk
Bjarni Jónasson
170 Þing/ráðstefnur
172 Lausar stöður
173 Okkar á milli
174 Minnisblaðið
Sími Læknablaðsins er
564 4104
□
©
Ásgrímur Jónsson (1876-1958)
var fyrstur íslenskra listmálara til aö
gera listina að aöalstarfi og á löng-
um ferli varð hann einn afkasta-
mesti myndlistarmaður sem við
höfum átt og án efa sá, að Kjarval
einum undanskildum, sem íslend-
ingar kunna best skil á. Þekktastur
er hann fyrir landslagsmyndir sínar
frá Húsafelli, Þingvöllum, ýmsum
hálendissvæðum og víðar. Einn
stærsti efnisflokkur í myndsköpun
Ásgríms er þó myndir sem hann
málaði eftir sögum ýmiss konar, til
dæmis biblíusögum, en þó einkum
eftir íslenskum sögnum, útilegu-
mannasögum, draugasögum og
öðrum þjóðsögum. Hann tókst á
við þessi efni í ótal teikningum og
allnokkrum málverkum og byrjaði á
því snemma á ferli sínum.
Málverkið á forsíðu er við söguna
af djáknanum frá Myrká sem gekk
aftur til að ná í stúlkuna Guðrúnu
sem hann hafði orðið ástfanginn af.
Myndin mun vera frá um 1900 og
er frá allra fyrstu árum þeirrar end-
urreisnar sem varð í íslenskri mál-
aralist fyrir rétt rúmri öld síðan.
Með þessum myndum Ásgríms sáu
íslendingar í fyrsta sinn teikningar
eftir þjóðsögunum og með þeim
skapaðist ný hefð þar sem lista-
menn hófu að myndgera ýmislegt
úr íslenskri menningarhefð sem fólk
hafði áður gert sér ímyndir af eftir
skrifuðum lýsingum en margir af
þekktustu myndlistarmönnum
tuttugustu aldar reyndu fyrir sér á
þessu sviði, frá Ásgrími til Eiríks
Smith.
Flestar myndir Ásgríms um þessi
efni voru túsk- eða blýantsteikning-
ar. Málverk hans fyrstu árin voru yf-
irleitt í anda þeirrar akademísku
hefðar sem hann ólst upp við í
Kaupmannahöfn. En eins og mál-
verkið á forsíðunni er til vitnis um
leyfði hann sér frjálslegri vinnu-
brögð þegar hann glímdi við þjóð-
sögurnar og var það eins konar fyr-
irboði um þau expressijónísku tilþrif
sem síðar áttu eftir að ríkja I ís-
lensku málverki.
Jón Proppé
Læknablabið 2002/88 93
i.: Kristjan Hetur