Læknablaðið - 15.02.2006, Síða 50

UMRÆÐA & FRÉTTIR / LÆKNADAGAR
skoðanaleysi og naflaskoðun
- Læknadagar buðu upp á sitt lítið af hverju eins og þeir eiga að gera
Þröstur
Haraldsson
Arna Guðmundsdóttir
setur Lœknadaga og kynn-
ir sjálfa sig. Þess má geta
að skammstöfunin MOT
stendur fyrir „mother of
three".
Það blésu ferskir vindar um Læknadaga enda
komin kona í staðinn fyrir karlinn í brúnni.
Arna Guðmundsdóttir sem tók við formennsku í
Fræðslustofnun lækna af Arnóri Víkingssyni í fyrra
leiddi undirbúning Læknadaga í fyrsta sinn og fórst
það afar vel úr hendi því það var mál manna að rétt
eins og síðustu ár hefðu Læknadagar í ár slegið
þeim síðustu við hvað varðar gæði, fjölbreytni og
almennt gagn og gaman.
Tónninn var sleginn strax á setningarhátíðinni.
Þar setti Arna þingið og gerði meðal annars þá
játningu að hún hefði valið sér læknisstarfið af ein-
skærum mótþróa, þetta var fag sem var nokkurn
veginn eins langt frá áhugasviði föður hennar og
hugsast gat. En viti menn, það var ekki liðin vika
frá því hún hlaut læknaleyfið þegar faðir hennar
var orðinn heilbrigðisráðherra og þar með - par
definition - einhver hataðasti maður í stétt lækna!
Að ávarpi sínu loknu kallaði hún á svið Sigur-
björn Sveinsson formann LÍ og bað hann að kynna
heiðursgest setningarhátíðarinnar. Eftir nokkrar
vangaveltur um magn og gæði á Læknadögum vatt
hann sér í það að kynna gestinn, til þess að gera ný-
skipaðan Seðlabankastjóra, sem hann sagðist ekki
hafa hitt augliti til auglitis síðan Davíð Oddsson
var í framboði til Inspectors Scholae í MR fyrir
1970. Auk þess vissi hann að þeir væru skyldir í 9.
lið en það væri nokkurn veginn vísindalega ómögu-
legt hér á landi, að sögn Kára Stefánssonar.
Davíð lá að mestu á skoðunum sínum, aldrei þessu vant.
Þessi kynning varð til þess að Davíð kallaði
Sigurbjörn ávallt frænda sinn þegar hann vitnaði
til hans í hátíðarræðunni. Hún fjallaði hins vegar
aðallega um það hversu gott honum fyndist að
vera kominn í skoðanafrí og að hvergi væri betra
að vera í slíku fríi en í seðlabanka. Þar þurfi menn
sjaldan að tjá sig um neitt nema ef vera skyldi
peninga og ef það hendi þá beri mönnum að vera
svo loðmæltir og fullir af fyrirvörum að enginn
skilji hvað þeir eru að segja. Hann fjallaði einnig
nokkuð um þá reynslu sína að vera 19 daga sam-
fleytt í eigu Þvottahúss rfkisspítalanna og þótti það
merkileg reynsla. Og að sjálfsögðu gat þessi gamli
stjórnmálarefur ekki stillt sig um að hafa skoðun.
Hún var sú að nú væri búið að taka ákvörðun um
byggingu nýs sjúkrahúss og tími umræðu um hana
liðinn. Nú væri bara að bretta upp ermarnar. Inn í
þetta fléttaði hann ótal gamansögum og var ekki
annað að sjá en að læknum þætti þessi nýi skoðana-
lausi Davíð ekkert síðri en sá með skoðanirnar.
Að skima eða ekki skima
Eins og áður segir voru Læknadagar fjölbreyttir
að vanda og á dagskrá þeirra mátti finna ómeng-
aða læknisfræði og harða klíník í bland við heil-
brigðispólitík. Og að sjálfsögðu var naflaskoð-
unin á sínum stað en hún þykir blaðamanni alltaf
skemmtilegust.
Heilbrigðispólitíkin var á dagskrá á málþingi
á þriðjudag en þá var fjallað um ristilkrabbamein
134 Læknablaðid 2006/92