Læknablaðið - 15.12.2008, Síða 44

U M R Æ Ð U R
FORSTJÓRI
O G
L A
F R É T T I R_
NDSPÍTALANS
Getum verið stolt
af Landspítalanum
Hulda Gunnlaugsdóttir tók við starfi forstjóra Landspítalans um
miðjan október. Hún var ráðin í starfið í sumar og er óhætt að segja að
aðstæður hafi breyst frá því hún var ráðin og þar til hún settist í stól
forstjórans. Hún segir of snemmt að segja nákvæmlega til um hvaða
áhrif kreppuástandið í þjóðfélaginu muni hafa á rekstur spítalans,
fjárlög næsta árs hafa verið í biðstöðu og því ekki fullljóst hver fjár-
veiting til stofnunarinnar verður á næsta ári.
„Mér er hins vegar ljóst að gríðarleg vinna hefur
verið lögð í að ná utan um rekstur spítalans og
þar hefur mikill árangur náðst á þessu ári. Eflaust
mun stofnunin finna fyrir kreppunni og ég væri
ekki heiðarleg ef ég gæfi loforð um að ekki kæmi
til fækkunar starfsfólks. Það verða dregin saman
seglin hér eins og annars staðar."
Hulda er hjúkrunarfræðingur að mennt og
eftir að hún lauk námi frá Hjúkrunarskóla Islands
starfaði hún á gjörgæsludeild Borgarspítalans en
réðst þaðan hjúkrunarforstjóri að Kristneshæli
í Eyjafirði. Eftir fimm ár í því starfi hélt hún til
Oslóar í háskólanám og lauk embættisprófi í
stjórnun heilbrigðisstofnana og réð sig síðan sem
hjúkrunarframkvæmdastjóra við Ullevall sjúkra-
húsið í Osló. Undanfarin fjögur ár hefur hún verið
forstjóri Aker háskólasjúkrahússins en í allt eru
árin í Noregi orðin 20. „Ég ætlaði aldrei að setjast
þar að en örlögin höguðu því þannig að ég giftist
norskum manni og starfið var skemmtilegt. Mér
fannst þó ekki hægt annað en taka þessari áskorun
þegar starf forstjóra Landspítala var auglýst."
Hulda segir að sér hafi komið á óvart hversu
öflug starfsemi Landspítalans er. „Ég hef aðeins
fylgst með íslensku heilbrigðiskerfi úr fjarlægð
og vissi að þjónustan væri góð og fagþekkingin
Hávar væri eins og best er annars staðar en ég tel að
Sigurjónsson Landspítalinn hafi ekki verið nægilega duglegur
að koma því á framfæri við almenning hversu
öflugur hann er. Ég hef fylgst með umræðunni
um Landspítala utan frá og fengið ranga mynd af
stöðunni vegna þess hversu neikvæð hún hefur
verið oft á tíðum. Við þurfum að skoða vandlega
hvað stofnunin segir um sjálfa sig og hvernig hún
kemur góðum hlutum á framfæri. Ég vissi að hér
væri unnin talsverð rannsóknarstarfsemi en að
hún væri jafnmikil og raun ber vitni hefur komið
mér verulega á óvart. Hér er verið að vinna að
rannsóknum sem þjóðin getur verið mjög stolt af
og eiga erindi við ekki bara þjóðina heldur um-
heiminn allan. Það er staðreynd að vísindamenn
stofnunarinnar birta fleiri fræðigreinar árlega í
viðurkenndum alþjóðlegum tímaritum en mörg
önnur stór háskólasjúkrahús á Norðurlöndunum
geta státað af. Þetta hefur margvísleg jákvæð
áhrif á starfsemi spítalans; öflug rannsókna- og
vísindastarfsemi styður við daglegt starf sjúkra-
hússins með því að bestu aðferðir eru nýttar og
gæðin aukast. Hér hefur verið lagt um eitt og hálft
prósent af heildarfjárveitingu til spítalans í rann-
sóknir og þróun en markmiðið ætti að vera 3%.
Fleira þarf en peninga til að stunda rannsóknir.
Það þarf tíma, tækjabúnað og aðstoðarfólk til að
skapa vísindamönnunum aðstöðu til að sinna
rannsóknum sínum."
Aðstæður víða erfiðar
Hulda hefur á undanförnum vikum farið kerf-
isbundið í heimsóknir á allar deildir sjúkrahússins
og segist vera að ljúka yfirferðinni. Aðeins sé eftir
að heimsækja þær deildir sem eru utan kjarnans
en þessu verði lokið fyrir endaðan nóvember. „Þá
verð ég komin með yfirsýn yfir byggingarnar,
tækjabúnað og aðbúnað sjúklinga og starfsfólks
og ég gef mér góðan tíma í þetta, ræði við starfs-
fólkið og kynni mér starfsemi deildanna. Ég hlusta
840 LÆKNAblaðið 2008/94