Læknablaðið - 15.05.2012, Page 61

Pantóprazól og aðrir prótónudæluhemlar voru gefnir samhliða Pradaxa í klínískum rannsóknum og virtist samhliða gjöf prótónudæluhemla ekki minnka verkun
Pradaxa. Ranititín: Þegar ranitidín var gefið samhliða Pradaxa hafði það engin klínísk marktæk áhrif á frásog dabigatrans. Frjósemi, meðganga og brjóstagjöf:
Meðaanaa: Ekki liggja fyrir neinar fullnægjandi rannsóknaniðurstöður um notkun á meðgöngu. Rannsóknir á dýrum hafa sýnt fram á skaðleg áhrif á æxlun. Hugsanleg
áhætta fyrir menn er ekki þekkt. Konur á barneignaraldri ættu að forðast að verða þungaðar meðan á meðferð með dabigatran etexílati stendur. Pradaxa ætti ekki að
nota á meðgöngu nema brýna nauðsyn beri til. Brióstaaiöf: Engin klínísk gögn liggja fyrir um áhrif dabigatrans á ungbörn á brjósti. Hætta á brjóstagjöf meðan á
meðferð með Pradaxa stendur. Friósemi: Engar upplýsingar eru fyrirliggjandi varðandi notkun hjá mönnum. í dýrarannsóknum hafa sést áhrif á frjósemi kvendýra sem
fækkun á hreiðrun og aukningu á missi fyrir hreiðrun við 70 mg/kg skammt (5 föld útsetning í plasma sjúklinga). Engin önnur áhrif á frjósemi kvendýra sáust. Engin
áhrif voru á frjósemi karldýra. Við skammta sem höfðu eiturverkanir á móður (5-10 föld útsetning í plasma sjúklinga) sást minnkun á líkamsþyngd fósturs og lífslíkum
fósturvísis og fósturs ásamt aukningu á fósturgöllum í rottum og kanínum. í rannsóknum fyrir og eftir fæðingu sást aukning í tiðni fósturláta við skammta sem höfðu
eituráhrif á móður (skammtur sem samsvarar fjórfaldri útsetningu í plasma sjúklingum). Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla: Engar rannsóknir hafa verið gerðar
til að kanna áhrif lyfsins á hæfni til aksturs eða notkunar véla. Aukaverkanir: Samtals 12.091 sjúklingi var slembiraðað í lykilrannsókninni sem fólst í rannsókn á
fyrirbyggjandi meðferð gegn heilaslagi og segareki í slagæðum hjá sjúklingum með gáttatif. Af þessum sjúklingum fengu 6.059 meðferð með 150 mg dabigatran
etexílat tvisvar á sólarhring en 5.983 fengu 110 mg tvisvar á sólarhring. Aukaverkanir komu fram hjá samtals 22% sjúklinga með gáttatif á fyrirbyggjandi meðferð gegn
heilaslagi og segareki í slagæðum (langtíma meðferð allt að 3 ár). Algengasta aukaverkunin sem tilkynnt var um, var blæðing sem átti sér stað hjá samtals u.þ.b.16,5%
sjúklinga með gáttatif á fyrirbyggjandi meðferð gegn heilaslagi og segareki í slagæðum. Þó að meiriháttar eða alvarleg blæðing hafi verið mjög sjaldgæf aukaverkun í
klínískum rannsóknum getur hún komið fram og óháð staðsetningu valdið fötlun, lífshættu og jafnvel dauða._Aukaverkanir sem komu fram við fyrirbyggjandi
meðferð gegn heilaslagi og segareki í slagæðum hjá sjúklingum með gáttatif: 150 mg dabigatran etexílat tvisvar á dag: Algengar (> 1/100 <1/10): Blóðleysi,
blóðnasir, blæðing í meltingarvegi, kviðverkir, niðurgangur, meltingartruflun, ógleði, blæðing frá þvag- og kynfærum, óeðlileg lifrarstarfsemi/ lifrarpróf óeðlileg.
Sjaldgæfar (>1/1.000, <1/100): Minnkaður blóðrauði, blóðflagnafæð, lyfjaofnæmi, útbrot, kláði, blæðing innan höfuðkúpu, margúll, blæðing, blóðhósti, blæðing frá
endaþarmi, blæðing frá gyllinæð, sár í meltingarvegi, maga-og vélindabólga, vélindabakflæði, uppköst, kyngingartregða, alanínamínótransferasi hækkaður,
aspartatamínótransferasi hækkaður, húðblæðingar, blóð í þvagi, blæðing í skurðsári. Mjög sjaldgæfar(> 1/10.000, <1/1.000): Lækkuð blóðkornaskil, ofsakláði, hækkuð
lifrarensím, gallrauðaaukning í blóði, blæðing í lið, blæðing á stungustað, blæðing við æðalegg. Koma örsjaldan fyrir (< 1/10.000): Berkjukrampi. 110 mg dabigatran
etexílat tvisvar á dae: Algengar (> 1/100, <1/10): Blóðleysi, blóðnasir, blæðing í meltingarvegi, kviðverkir, niðurgangur, meltingartruflun, ógleði, óeðlileg
lifrarstarfsemi/lifrarpróf óeðlileg. Sjaldgæfar (> 1/1.000, <1/100): Minnkaður blóðrauði, blóðflagnafæð, lyfjaofnæmi, útbrot, kláði, blæðing innan höfuðkúpu, margúll,
blæðing, blóðhósti, blæðing frá endaþarmi, blæðing frá gyllinæð, sár í meltingarvegi, maga-og vélindabólga, vélindabakflæði, uppköst, kyngingartregða,
alanínamínótransferasi hækkaður, aspartatamínótransferasi hækkaður, húðblæðingar, blæðing frá þvag- og kynfærum, blóð í þvagi, blæðing í skurðsári. Mjög
sjaldgæfar (> 1/10.000, <1/1.000): Lækkuð blóðkornaskil, ofsakláði, hækkuð lifrarensím, gallrauðaaukning í blóði, blæðing í lið, blæðing á stungustað, blæðing við
æðalegg. Tiðni ekki þekkt (ekki hægt að áætla tíðni út frá fyrirliggjandi gögnum): Berkjukrampi. Blæðing: í lykilrannsókn sem fólst í rannsókn á fyrirbyggjandi meðferð
gegn heilaslagi af völdum segareks og segareki í slagæðum sjúklinga með gáttatif var blæðingartilvikum skipt niður í meiriháttar blæðingar og hvers konar blæðingar.
Af 6.015 slembiröðuðum sjúklingum sem fengu dabigatran etexílat 110 mg tvisvar á dag voru 342 (2,78%) beirra með meiriháttar blæðineu: 27(0.23%) með blæðingu
innan höfuðkúpu; 134 (1,14%) með blæðingu í meltingarvegi og 23 (0,19%) með banvæna blæðingu. Minniháttar blæðingu fengu 1.566 (13,16%). Hvers konar
blæðingu fengu 1.754 (14,74%). Af 6.076 slembiröðuðum sjúklingum sem fengu dabigatran etexílat 150mg tvisvar á dag voru 399 (3.32%) beirra með meiriháttar
blæðingu: 38 (0,32%) með blæðingu innan höfuðkúpu; 186 (1,57%) með blæðingu í meltingarvegi og 28 (0,23%) með banvæna blæðingu. Minniháttar blæðineu fengu
1.787 (14,85%). Hvers konar blæðingu fengu 1.993 (16,56%). Af 6.022 slembiröðuðum sjúklingum sem fengu Warfarin voru 421 (3.57%) með meiriháttar blæðingu; 90
(0,76%) með blæðingu innan höfuðkúpu; 125 (1,07%) með blæðingu í meltingarvegi og 39 (0,33%) með banvæna blæðingu. Minniháttar blæðingu fengu 1.931
(16,37%). Hvers konar blæðingu fengu 2.166 (18,37%). Skilgreint var að meiriháttar blæðing þyrfti að uppfylla eitt eða fleiri af eftirfarandi skilyrðum: Blæðing tengd
minnkun á blóðrauða um a.m.k. 20 g/l eða sem leiddi til blóðgjafar á a.m.k 2 einingum af blóði eða rauðkornaþykkni. Blæðing með einkennum á svæði eða í líffæri,
sem getur haft alvarlegar afleiðingar: inni í auga, innan höfuðkúpu , í mænugöngum eða i vöðva með rýmisheilkenni (compartment syndrome), blæðing aftan skinu,
blæðing í lið eða blæðing í gollurhúsi. Meiriháttar blæðingar voru skilgreindar lífshættulegar ef þær uppfylltu eitt eða fleira af eftirfarandi skilyrðum: Banvæn blæðing,
blæðing innan höfuðkúpu með einkennum, minnkun á blóðrauða um a.m.k. 50 g/l, blóðgjöf á a.m.k 4 einingum af blóði eða rauðkornaþykkni, blæðing ásamt
lágþrýstingi sem krafðist meðferðar með lyfjum í bláæð sem breyta samdráttarkrafti hjartans, blæðing sem krafðist inngrips með skurðaðgerð. Þátttakendur, sem var
slembiraðað á dabigatran etexílat 110 mg tvisvar á sólarhring eða 150 mg tvisvar á sólarhring, voru í marktækt minni hættu á lífshættulegum blæðingum og
blæðingum innan höfuðkúpu borið saman við warfarin [p 0 0,05]. Báðir styrkleikar dabigatran etexílats höfðu í för með sér tölfræðilega marktækt lægri heildartíðni
blæðinga. Þátttakendur, sem var slembiraðað á dabigatran etexílat 110 mg tvisvar á sólarhring, voru í marktækt minni hættu á meiriháttar blæðingum borið saman
við warfarin (áhættuhlutfall 0,80 [p=0,0026]. Þátttakendur, sem var slembiraðað á dabigatran etexílat 150 mg tvisvar á sólarhring, voru í marktækt aukinni hættu á
meiriháttar blæðingum í meltingarvegi borið saman við warfarin (áhættuhlutfall 1,47 [p=0,0008]. Þessi áhrif sáust fyrst og fremst hjá sjúklingum > 75 ára. Klínískur
ávinningur dabigatrans með tilliti til fyrirbyggjandi meðferðar gegn heilaslagi og segareki í slagæðum og minnkuð hætta á blæðingu innan höfuðkúpu borið saman við
warfarin hélst í einstökum undirhópum sjúklinga, hvort sem um er að ræða skerta nýrnastarfsemi, hærri aldur, samhliða lyfjameðferð svo sem með lyfjum sem hindra
samloðun blóðflagna eða P-glýkóprótein hemlum. Þó að sumir undirhópar sjúklinga séu í aukinni hættu á meiriháttar blæðingu þegar þeir eru meðhöndlaðir með
segavarnarlyfi er aukin blæðingarhætta af völdum dabigatrans vegna blæðingar í meltingarvegi, sem yfirleitt sést innan fyrstu 3-6 mánaðanna eftir að meðferð með
dabigatran etexílati hefst. Hiartadreo: í RE-LY rannsókninni var heildartíðni hjartadreps fyrir dabigatran etexílat borið saman við warfarin aukin frá 0,64% (warfarin) í
0,82% (dabigatran etexílat 110 mg tvisvar á sólarhring)/ 0,81% (dabigatran etexílat 150 mg tvisvar á sólarhring). Ofskömmtun: Skammtar af dabigatran etexílati sem
eru hærri en ráðlagðirskammtar valda aukinni blæðingarhættu hjá sjúklingum. Ef grunur er um ofskömmtun getur storkupróf hjálpað til við að meta blæðingarhættu.
Kvarðað magnbundið dTT próf eða endurteknar mælingar dTT geta spáð fyrir um hvenær ákveðnum dabigatran gildum verði náð, einnig þegar gripið hefur verið til
viðbótaraðgerða t.d. skilunar. Of mikil blóðþynning getur leitt til að gera verður hlé á meðferð með Pradaxa. Ekkert mótefni gegn dabigatrani er til. Ef um blæðingar er
að ræða verður að hætta meðferð og greina uppruna blæðingarinnar. Þar sem dabigatran skilst fyrst og fremst út um nýru verður að viðhalda fullnægjandi
þvagmyndun. Veita skal viðeigandi stuðningsmeðferð eftir því sem læknirinn ákveður, t.d. stöðvun blæðingar með skurðaðgerð eða meðferð til að viðhalda
blóðrúmmáli. Próteinbinding er lítil og skilst því dabigatran út með blóðskilun, en í klínískum rannsóknum er lítil klínísk reynsla fyrir hendi sem sýnir notagildi þeirrar
aðgerðar. Markaðsleyfishafi: Boehringer Ingelheim International GmbH, D-55216 Ingelheim am Rhein, Þýskaland. Umboðsaðili á íslandi: Vistor hf., Hörgatúni 2, 210
Garðabæ. Dagsetning síðustu samþykktar SPC sem þessi stytti texti byggir á: 20/03/2012
Sjá nánar undir Lyfjaupplýsingar á vef Lyfjastofnunar: www.lvfiastofnun.is
Afgreiðslutilhögun: R, einungis afgreitt gegn lyfseðli. Pakkningar og verð (1. april 2011); Pradaxa 150 mg, 60 stk. 17.387 kr.; Pradaxa 150 mg, 180 stk. 47.706 kr.
Greiðsluþátttaka sjúkratrygginga: E. Sjá nánari upplýsingar á vef Lyfjagreiðslunefndar: www.lgn.is
LÆKNAblaðið 2012/98 321