Þjóðlíf - 01.09.1988, Blaðsíða 21

INNLENT
„Ríkisstjórnin sér
ekki lífið í landinu.“
Þjóðlíf rœðir við Eggert Haukdal, þingmann
Suðurlandskjördœmis.
Eggert Hauk-
dal: „Sjálfsvíg-
um fjölgar
stöðugt í þessu
landi og láns-
kjaravísitalan á
örugglega sinn
þátt í því.“
„Tökum þrjú hundruð,“ segir Eggert í sí-
mann. Hann þarf að panta bóluefni og
sprautur fyrir lömbin. „Maður þarf að hugsa
svolítið um búskapinn, “ segir hann afsak-
andi við mig, þar sem við sitjum á skrifstofu
hans í Vonarstræti 12. Hann er í „skottúr“ í
bænum og á leið aftur í sveitina til að sjá um
lömbin. Það er þess vegna ekki skrítið að
samtal okkar snúist að nokkru um tengsl
ráðamanna við atvinnulífið í landinu. En
fyrst barst talið að þeim miklu erfiðleikum,
meðal annars vegna fólksfækkunar, sem nú
steðja að kjördæmi Eggerts Haukdals, Suð-
urlandskjördæmi.
„Málið er það hjá okkur, eins og annars
staðar, að landbúnaðurinn hefur dregist
mikið saman. Það hefur aftur dregið úr þjón-
ustuiðnaðinum, og sá iðnaður, sem átti að
koma í staðinn fyrir virkjanaframkvæmdirn-
ar á hálendinu, hefur brugðist. Þess vegna er
staðan hjá okkur í Suðurlandskjördæmi jafn-
slæm og raun ber vitni. Önnur ástæða er sú,
að raforkuverð er hér miklu hærri en í borg-
inni. Þess vegna er erfitt að fá atvinnufyrir-
tæki hingað. Að auki verðum við að taka lán
á sömu kjörum og aðrir til að reisa hús, sem
síðan er miklu erfiðara að selja held-
ur en á suð—vest-
urhorninu
og
eru jafnvel óseljanleg. Ennfremur er algjört
hafnleysi ríkjandi í stórum hluta kjördæmis-
ins. Þess vegna finnst mér, að samgöngur á
landi ætti skilyrðislaust að bæta frá því sem
nú er, þótt margt sé vel gert. Góðar sam-
göngur eru undirstaða þess, að hér takist að
halda uppi blómlegu atvinnulífi. Hins vegar
hafa samgöngubæturnar einnig það í för með
sér, að verslun dregst mikið út úr kjördæm-
inu; fólk fer til Reykjavíkur að kaupa inn.
Að síðustu vil ég nefna þá staðreynd, að
okkur rétt eins og öðrum úti á landsbyggð-
inni missum okkar aflafé í þensluna á Stór—
Reykjavíkursvæðinu."
Þú ert greinilega andstæðingur „apparats-
ins“ í höfuðborginni.
„Ég er ekkert á móti höfuðborginni sem
slíkri. Nauðsynlegt er að hafa myndarlega
höfuðborg. Hins vegar verðum við að skilja,
að við erum ein þjóð í einu landi, og stöðugur
flutningur fólks á höfuðborgarsvæðið er ekki
til góðs. Auðvitað er ekki hægt að halda í
hvert einasta býli á landinu; eitthvað hlýtur
að fara í eyði. En við megum ekki gleyma því
að það borgar sig engan veginn fyrir þjóðina
að leggja niður byggð, þar sem kostað hefur
verið miklu til við að koma
upp iðnaðar- og
íbúðarhús-
Ykkur býðst hér valið nautakjöt
í soði. Innihald heildósarinnar
samsvarar 820 g af hráu kjöti og
410gfaraíhálfdósina.
Mjög handhægt er að hita kjötið
upp i soðinu, bæta í kjötkrafti og
þykkja soðið til að fá prýðis
gúllas.
Þegar hafa á rrleira við og til til-
breytingar má hella soðinu frá,
þerra bitana og brúna á grilli,
eða þá á pönnu með lauk,
sveppum og soðnu grænmeti.
Gottaðeiga
oggrípatil
Dósastærðlr
Heildós: 860 g
Háltdós: 460 g
Gríptu meðþér
grillpylsur
Dósastærð
550 g
í dósinni eru átta pylsur (360 g),
lagaðar úr kálfa- og svínakjöti.
Þær eru Ijómandi góðar á úti-
grillið, eins og nafnið bendir til,
og reyndar ekkert síðri hitaðar í
soðinu við vægan hita. Einnig er
ágætt að þerra pylsurnar og
brúna á pönnu.
Þetta eru tilvaldar pylsur í ferða-
nestið, því ekki þarf að geyma
þær í kæli frekar en aðrar nið-
ursuðuvörur. Því ekki að prófa
eitthvað nýtt í næstu útilegu.